1.
(SP(sin trad.), Lar),
mariatu. Marear(se). Joxe gizajua, mariau biarrian, nun euanik pe barik gelditu zan eta belarriak apal-apal ein da alde eban. SM Zirik 133. Oraiñarte ez naiz mareatu. Berriat Bermeo 389. Ur andiko arraiña zalakuan, batelean be mariatu sartuaz batian. (V-m). EZBB II 124. An egon ziran zearo mariata --mariatuta--, pael gañean etzinda. Etxabu Kontu 35. Mosketoia artu eta instruziora [...]. Bat baño geiago lurrera mareatuta, auldadeak jota. Albeniz 59. En DFrec hay 2 ejs. de mareatu. v. tbn. Ayesta 37. Mariaru: Gerrika 54.
azpiadiera-1.1
Erakleito-ren asmakizunak [...] norbera ta gizartea mariatu besterik eztu egiten.Zait Plat 127.
sense-2
2."Marear, gobernar el navío"Lar.
sense-3
3.
(Lar),
mariatu (V-gip ap. ElexpBerg). "Marear, enfadar. Lat. fastidire
"Lar.
"
Ume demonio orrek mariau ein nabe
"ElexpBerg.