1.
(V, G ap. A
; Lar, H) . (Uso pred.).Vagante, errante."Vago, orron dabillena
"Lar.
"Vagante, vagaroso, orron dabillena
"Ib."Vagar, andar por varias partes, orron ibilli
"Ib."Errante"A.
Cf. 1 aron, orronatu. Asi ez nadin orron ibilten zure lagunen taldeen ondoren. CantCS 1, 7.
(tbn. orron ibili en las vers. vizcaína gral. y de Marquina; Ur bazterrez-bazter, Ol or-andik, Ker galduta)Atera nendiela orron ibillitzera gaueko erregiñ oriak argitutako oianean. OtagEE 1882c, 534.
Etxerik ez-ta, ijitu-antzo / ik orron ibilli bear. SMitxAranz 20.
Basabereak bezela mendiz-mendi, orron eta norabage ibilli bearra izanen zun. EtxdeJJ 157.
Jonengan ere, gogoa ta irudimena orron ebiltzan. ErkiagArran 65.
Permesiko ibai ertzean orron dabillen Gal-ena. IbiñVirgil 49.