1.(Adj.).(El) más alto, sumo.v. goren. Zerurik gorenenak. Hm 41.
Olerki borobil eta gorenena. Aitzol(
inLdiUO 6
).
Gizonaren elbururik gorenena Jaungoikoa dala diñosku geure siñiskuntzak. EguzkGizAuz 73.
v. tbn. AB AmaE 147. Ldi IL 72.
sense-2
2.(Sust.).Dios. Gorenenak Sion zuen / dohatsurik fundatu. Hm 57.
azpisarrera-1
GORENENGO.
Sumo, supremo. O españatar, biursarien / artean gorenengoa!ABAmaE 196.
Arakan leku gorenengoan naz jasarri. Ib. 191.
Jakitunetan goirenengua / genduan Orixe jauna. BEnbNereA 141.
Andra Mariaz beste, emakumerik gorenengotzat
jo izan dogu ez gitxitan. OnaindSTeresa 11.
Santutasunik gorenengo maillarantza jo nairik. Ib. 60.