1.
(H),
gogaldu. Desesperarse, apenarse. Gure izate guzia konsideratzen dugunean konfus gaituk gure bihotzetan eta gure buruz gogo-galtzeaz eta desesperatzeaz berze gauzarik ezin gineaidikek. Lç Ins A 5r. Eta semiak Ama onegaz / etziran eiten gogaldu. Enb 39. Egizu, ez dadin sekulan izan beako larritua, etsitua, gogogaldua. JSotoetan 37 (ap. DRA).