1.
(H),
sortiz (Lar, Hb). "Naturaleza"Lar.
"Nature, essence, être"Hb.
Zeiñ aundientsu ta polita ageri dan sortitza Piarres agotaren alaba Mari ederraren begietan. Arzac EE 1884a, 133. Zelako doe ederrak isurten / sortitzak ditu gazte denporan. AB AmaE 386. Sortitza laster abiauko jaku / egunak moztzen. Ib. 387. Nola maiatzean sortitz guztiya dagoen txukundua, apaindua, galaitua. Etxeg EE 1885b, 314. Zein damorrigarria egoan Sortitza (naturaleza)! Ag AL 109. Ekaitz indarrez indar nastuak / astinka larri / sortitz-garai bat itxas altsuak / ziñez dirudi. EA EEs 1913, 117. Sortitza alaia zegoanean / egiten bagendun parra, / ekusirikan itun dagola / nork eragotzi negarra? Arruti in Onaind MEOE 820.
sense-2
2.Naturaleza, esencia de un ser. Hazkurriak hala haurraren sorthiza osoki khanbiatürik. Egiat 56.
sense-3
3.Naturaleza, nacionalidad. --Badirade gertaldiak Españako iritarra izatea galdu litzakeanik? --Lau: 1. Erbestean sortitza iritxi dalako. EConst 28.