pikope , bikupe .
(En casos locales de decl. sing.). Lugar bajo la higuera. Ikusi zaitudála biku-péan. LE Io 1, 50 (BiblE pikupean; Lç fikotze azpian, HeH phikotze azpian, Ol, Ker pikondopean, Leon phikondoaren pean). Eun dukat eder dauzkat pikope batean. Lek EunD 31. Bijoa pikopera ta makurtu bedi. Ib. 49. Ikopean ostenduten. Erkiag Arran 25. [Kazariak] aze ezteguak izaten dituen udabarrian, pikupean. SM Zirik 72. Etxe atzeko pikopean barrena gure etxe aldera zetozela. Ataño TxanKan 245.
"Es isen pikupian asittakua, es eon pikupian asitta, tontoa ez izan. Ni es nais pikupian asittakua" AntzHizk 262.