Euskaltzaindia. OEH. Orotariko Euskal Hiztegia
goiburua
sense-1
(Dv),
konsolatzaile (H; -tzaille SP, -tzalle Lar, Añ),
kontsolazale (S ap. Lrq
),
konsolazale.
Consolador, (el) que consuela.
Konsolazaleak, Spiritu Sainduak [...] irakatsiren drauzkizue gauza guziak.
Lç Io 14, 26.
Zu zara bihotzen argitzailea, tristeen konsolatzailea.
Mat 281.
Konsolatzaille duenak eztu hanbat dolore.
EZ Man I 101.
Pobreen konsolatzaillea eta humillen besarkatzaillea.
SP Imit III 16, 1 (Ch konsolatzaillea, Ip konsolazalia; Mst praubiak konsolatzen, Ol pozkille).
Zure Spiritu Saindu konsolatzaillearen ethortzeaz delibra gaitzatzu, Jauna.
Gç 52.
Nik othoiztuko dut Aita eta bertze konsolatzaille bat emanen darotzue.
He Io 14, 16.
Zu zera gure konsolatzallea, nere anima konsola ezazu.
Cb Eg III 295.
Izpiritu kontsolatzailearen graziaz.
Brtc 261.
Herién lagún ta konsolazále óna.
LE Ong 74r.
Ertxi daudenen ko[n]solatzallee.
Añ CatAN 79.
Damutan direnen kontsolatzaileari.
MarIl 89.
Nigarretan phasatzen dü bidia, / aprendiza konsolazalia.
ChantP 392.
Zer kontsolatzailea / San Frantses pobrea.
Zby RIEV
1908, 414.
Phenetan nintzaneko / kontsolazalia.
Balad 217.
v. tbn.
JesBih 444. Konsolatzaille: Harb 362. Mih 44. Konsolatzalle: AA III 273. Konsolazale: Mst III 59, 1. UskLiB 27. Ip Hil 254.