(
Lar,
Añ (G, AN),
H (s.v. marrantatzea)),
marrankatu (
Aq 1200
(AN)).
"Enronquecer"
, "ronquear" Lar y Añ.
Gizon da emakumeak beingoan pilotuten dira, ta marrangaturik osenduten dabe.
Euskalduna 1899, 95.
azpiadiera-1.1
(Part. en función de adj.).
"Enronquecido, marrangatua
"
Lar.
"Ronco, de ronquera, [...] marrangatua
"
Ib.
Ots marrangatuaz deadar egiñaz.
Arr EE
1882c, 556.