(
-du Lcc).
Conseguir un grado académico.
"Graduar"
Lcc.
"Baccalaureus, dotor gaia, dotor graduatua
"
Urt III 236.
Zistertarren ordenakoa, graduatua Salamankan, katedratiko Teolojiakoa.
Izt C 487.
azpiadiera-1.1
gradatu.
(Part. en función de adj.). Graduado, el que tiene un grado en el ejército.
v. gradudun.
Bat soldadoa zen, gradatua. JEtchep 84. Gizona gradatua zen. Bainan mutil gazteak etzituen oraino graduak ezagutzen. Ib. 83 (v. tbn. 92). Ez nuen ontsa ezagutu apez militar haren gradoa [...]. Nik aldiz, apez gradaturik ez nuen oraino biga baizik ikusirik ordu arte. Larre ArtzainE 176. En DFrec hay 5 ejs. de graduatu.