(Lar, H). Maravillar(se). Badakusazu, jauna, nork okasioneak ematen dituen; ainberze egin badadi ezta zer marabillaturik. MRos 11.1r.
Familia añ ederki gobernatu izan zuen, non erri guzia marabillaturik zeukan. CbEg II 200.
Marabillatzen zeré jendeak ikustean mutuak mintzatzen. EvANMt 15, 31.
Zoin ekustian diszipuluek, baratu zren marabillatruk.HualMt 21, 20 (Samper aturditu).