gramatikari (HtVocGr 368, Chaho). Gramático, persona que se dedica a la gramática. Gramatikalari ontzat eukiko zaituzte. Berron Kijote 20. Goraintzi zuri, gramatikalari adiskidea! Larre ArtzainE 119. Orixe gramatikalaria dela gutxien asetzen nauena. MIH 294 (v. tbn. 264, MEIG II 129 y 130, MEIG VI 145). Gure gramatikariek, euskara bere-berean aztertu beharrean [...]. Ib. 84. Gramatikari ezagun batek. Ib. 73 (v. tbn. otros dos ejs. de gramatikari en MEIG II 57). En DFrec hay 6 ejs. de gramatikalari, y uno de gramatikari.