(V-gip ap. IzArOñ(s.v. makiña)
; Lar, H),
uruite. "Hila, acción de hilar"Lar.
"
Makiña bat irute eitten zan: se hilaba muchísimo"IzArOñ.
v. iruntza. Bere ürüitiari eta etxenko laner jarraikitzen den emaztia. Medit 10 (ap. DRA
).
Irutea joan da; irunez eta ehoaraziz baino merkeago duzu oihala erosiz. EGAlm 1900, 24.
(ap. DRA)Irute, arto-zuriketa edo garo-sartzea zala, beti banin deia. AtañoTxanKan 107.