(SP, Lar, Lar Sup, Arch UFH, H), aubendu (Lar).
Lamentar, hacer lamentarse. " Auhentzea, se lamenter; lamentar, lañar, llorar, quejarse" SP. "Aullar" , "deplorar", "lamentarse" Lar. "Suspirar" Lar Sup. "Déplorer" H. Hay ahuendu en VocCB (s.v. ahalketu) que recoge también Dv corrigiendo la errata del primero por auhendatu. v. auhendatu, auhenkatu.
Presentekoa goza dezakegu, ethorkizunekoa desira, eta iragana lauda edo auhen eta deithora. Ax 155 (V 102). Hasiko dira oihuz, hasiko dira deihadarrez, nigarrez eta marraskaz; hasiko dira bere ondiko handiaren deithoratzen eta auhentzen. Ib. 607 (V 390). Penak ere etzezakeon ill, bada egia izan arren asko auendutzen zuela bere indarraen joaiera osoak, [...] gelditzen zitzaion zoraerazten zuen alaba bat. Otag EE 1882c, 447.