(Lar Chaho), kitara .
Cítara. Zitar bat bere eskuan artu ta haritu zen musikan ta soñu ta soñu egiten. Mb IArg I 83. Arzazu Daviden zitara. LE in BOEanm 573. Zitaran eta organuan kantatzen dutenen aita. Ur Gen 4, 21 (Ker zitara; Urt xirribika, Dv arrobita). Zillar eta diamantezko zitara. Iza EE 1881a, 159. Beti egoteko naibagaz barik / kantetan zitareagaz. Azc PB 311. Bein ere ez dun irean kitara-otsik entzungo. Ol Apoc 18, 22 (Ker zitara-otsik, IBk zitara eta kantu-hotsik, IBe kitara-hotsik). Alabaina, kitara-iotzailea, kitara ioteko zuzena baino obea danez. Zait Plat 94. Jainkoa da ereslari goren [...]; mundua, berriz, aren eskuetan derauntsan alako zitara aundi bat. Gazt MusIx 70.
azpisarrera-1
ZITARA-HARI.
Cuerda de cítara. Izar bakoitzaren igidura ez omen da berdiña, eta bakoitzak doñu bestelako bat sortarazten omen du, zitara-ari bakoitzena ere ezberdiña dan bezelatsu. GaztMusIx 70.
azpisarrera-2
ZITARA-JOTZAILE.
Citarista. Ez zitara yotzalen, ez ere musikarien, ez flauta ta tronpeta yotzalen soñuik ezta geiago zure baitan aituko. EchnApoc 18, 22 (Ur (V) zitarari).