1.dintasun. Dignidad.v. dignitate, dignotasun, dinadade. Jesu-Kristoren diñatasun ta anditasun ezin goragokoa. Ub 134 (v. tbn. 135).
Nolako honra, diñatasun eta noblezi altura. Gco I 411 (v. tbn. 432).
Baña batez ere animen kargudunak bear dan kontu, arreta ta diñatasunarekin Jainkoaren itza garbi euskaldunen biotzetan ezarri. AranSIgn 202.
Eta iduki dezake bere diñatasunaren ezaguera. EE 1884a, 426. Jokera fiñik bat baldin bada / ixpillutzat jartzekua / zegamatarren diñtasuna da / aintzakotzat artzekua. Olea 157.
Ez, Espainia, ez. / Betiraundian lo dagon / --soberano jator-- / dintasuna,-- / eta mixeria. AzurmHitzB 69.
Ura zan jendeak [Xalbadorri] barkamena eskatzea, eta bide batez eskertzea gizon aren dintasuna. Zendoia 229.