ate-eize . (En casos locales de decl. sing.).Acecho; vigilancia. Itaz beste danai ez batxo jaramon, / aizen orri, orde, ate-eizean (espiando) egon. Loram 133. Oro-begi, mutilla; katua, ataizean; / barea aitonak dizu erre burtziñean. "Los gatos se ponen en acecho". Or Eus 12. Suge onak, galgarri ez-baiñan ataizerako zugur eta izadia bear aiña aztertzen dutenak, egindakoak ulertuz betiera dakusaten. Or Aitork 403. Emaztegaiaren atal baita, eta aren ataizean dago; senargaiaren adiskide baita, eta aren ataizean dago. "Zelat". Ib. 389.