(Dv, A), gogokide.
"Correligionario, persona de ideas semejantes a las de uno mismo" A. Tr. Documentado en los refranes de Oihenart y Sauguis; no hay más ejemplos hasta el s. XX.
Bidaide, gogaide. O Pr 495 (Saug 35 bidaidek, gogaide; cf. ib.: Gogaide halaber gogokide bethi hurran gerthatzen da, bidian dohazenek elgarri bere gogokoak erraiten baitituzte, donde gogokide parece ser un equivalente, más "transparente", de gogaide). Poztu gaitezen, lagun on bat, gogaide burutsu bat geiago aldamenean agertzen zaigunean. A EEs 1916, 306. Nere gogokide diran ogei gazteekin aren gaztelua lurreratuko dut. Y 1934, 180s. Ura errez ta aurki ondatuko dut nere gogaide biurtzen bazera. Zait Sof 143s. Etxean gogaide egonarazten gaituzun Orrek. Or Aitork 225. Aita Añibarro eta Juan Antonio Mogel elkarren adiskide ziran, adin batekoak, eta euskal urduritasunean gogaide. Vill Egan 1956 (3-4), 101. Gogaide ez, baiña bai adiskide. Txill J 14 (1961) 52.
v. tbn. Mde Pr 64. Erkiag BatB 183.