1.
(H (G) s.v. ithoka , que cita a Izt). A toda prisa."Vengo sin aliento, itokarrean nator (AN)"A EY III 243.v. ITOMENDIAN. Gerorako laga bage estu estuka itokarrean. IztC 336.
Kiklopeak burni mokor malguz tximistak egiten itokarrean dabiltzanean. "[Ils] se hâtent"
.IbiñVirgil 111.
sense-2
2.A punto de ahogar(se). Ittokarrean zegoala, ta aize preskoa artu bear zula esan zion. OrSCruz 46.
Nigarrez itokarrean. OrMi 135.
Gaiña artu zidaten, itokarrean, lasapiderik eta arnasik utzi gabe. "Premebant"
.OrAitork 165.
azpiadiera-2.1
A punto de estrangular. Eldu zion itokarrean. OrMt 28, 18 (Lç ito).