Ohiko euskal mintzamoldeen antologia

INK.: Nunbait entzun dut, behar bada ez da gauza bera nik entzun dudana.

LEK.: Zaldia uzu gio jenetria re.

INK: Bai?

LEK.: Bon: astoa eta behorra bi animale mota tuzu, ez arraza bera, jeneralian, astoa bere beharri batzuekin eta itsusia uzu, behorra jenealian ederra uzu, eta asto-urrixa estelaazten dienian zamariak, jinen duzu jenetria, jinen duzu jenetria eta hek gaixtuak direla erraiten dute, biziki, jendeandako, ausik eta, gaixtotik erraiten dute, gio hua uzu jenetria.

INK.: Ez biziki ikusten hemen halakorik?

LEK.: Guk ez duu behin ere ikhusi, aitut bester hor gaindi aitu hola, guk eztuu ikusi re, Españakaldian bide da parresta, delako jenetre hoitaik, bon, biziki azkarrak omen dire, eta erreka batzutaik egur atheratzen artzeko eta baakizu, kakolekin eta.

INK.: Leku…

LEK.: Lekhu txarretan; astuak beno azkarrago omen dira eta horiek, badute gorphutza astoaana bainan buria behorraana, buru nimiño bat, beharri ttipito batzuekin.

INK.: Pollitago?

LEK.: Biziki pollitak omen dira, ez tut ikhusi sekhula ahatik, bainan gaixtoak; aitu ut España hortan badirela eta nunnahi hoitatik eta erreka hoitaik egur atheatzen kakoletan ezar eta, astuak beno biziki geiho badutela, pollitak omen dira bena gaixtoak…

INK.: Eta aldiz, bestea, zer da? asto….

LEK.: Ah asto-ootsetik estelaazten delaik behorra? mandoa heldu uzu, mandoa…