4.2. ARBIZU
Herri
euskalduna
INK.: Emen Arbizun euskara egiten da asko,
ez?
LEK.: Asko, dena.
INK.: Dena.
LEK.: Dena. Bertako jendia dena auskeas
eitten dau...
INK.: Baina edadekoa edo?
LEK.: Edadekue eta gaztiek ere bei. Gaztiek
e denak auskeas eitten du, nundik eta kanpotik etorritako gazteen batzuk
ezpaia emen bizitzen berri xamarrak dienak. Bestaldea, bertako semia balin
baa, emen denak, gaur, izketan asten den momentutik dena auskeas eakusten
dakiyo emen.
INK.: Eta ori nola izan da emen? Beste
errietan galdu egin da asko.
LEK.: Beste erriten asko galdu a, ta nik
usti ot oi apezak asko suponittu dubiela, e?, zeengatik, e, Arbizun, e, garei
artan galdu zen emen Lakunzen bertan, da Etxarriñ e, pues, auskaldunek eondu
dia apezak, ezta? Beia alere eta guzikiñ ere, pues, e, gazte jendia, nik
eztekit zeen zeras, ze dependittu gun, beia erdera, emakumia geien parte.
Emakumia, neskak geien parte erdera jotzen zien. Gure mutil denboran da re,
gazte denboran e emen bertan e ikuste giñuben neskak, e, auskeas bei, bertako
jendiekin da ola bei, beia itz asko ataatzen zazkiyon guaiñik erdeas, guaiñik
kategoria geyo ote zeukelakuen eo. Eztekit
nik zeengatik izeten zen.
zpaia |
ez badira |
beia |
baina |
guaiñik |
oraindik |
eztekit |
ez
dakit |