bestelako
1 adj. Beste era batekoa. Zuzenketez gainera, bestelako berri eta xehetasun jakingarriak ere ematen ditu. Hango ohitura bestelakoa da. Ez zuen jendaurrean moldezko ez bestelako letraz jantzirik agertzeko eskubiderik. Bere burua bestelako itxuran agertzeko. Jainko-jainkosak, hain giza irudiko eta hala ere hain bestelako.
2 interj. Batez ere bizk. Hara zer. Gurdia saldu duzula?; bestelako tentelkeria! Gau honetan ikusi berri dituenen ikusian; bestelako aldea!