normal
1 adj. Ezer berezirik edo neurriz gainekorik ez duena, maizkoena edo ohikoena den motaren araberakoa dena. Perpaus baten ordena normala. Egoera normalean. Normaltzat jotzen diren gauzak.
2 adb. Maizkoena edo ohikoena den motaren arabera. Baina ezin dituzu gauzak normal egin, ala?
3 adj./iz. mat. Lerro zuzenez edo planoez mintzatuz, beste lerro zuzen edo plano batekiko elkarzuta dena. Bilatu kurbaren (3,9,27) puntuko bektore ukitzailea, ukitzailearen ekuazioa eta plano normalaren ekuazioa.
4 adj./iz. mat. Zuzenez mintzatuz, kurba batek eta harekiko tangente batek elkar ukitzen duten puntutik igarotzen den tangentearekiko elkarzuta dena. P puntutik igarotzen diren zuzen ukitzaileak eta zuzen normalak OY ardatza A eta B puntuetan ebakitzen dute hurrenez hurren.