erdi1
1 iz. Bi parte berdinetan banatu den zerbaiten zati bakoitza. Kilometro erdi bat. Kilometro eta erdi. Mende bat eta erdi. Pitxer erdi ardo. Ordu erdi barru. Ordu erdiko bidean. Aste erdi ez zen kezkaz bizi zela. Bizitzaren erdia. Usteak erdia ustela. Donostia erdia nekarrela atzetik. Neure ondasunen erdia behartsuei ematen diet. Kalearen erdia beretzat behar zutela. Egiaren erdia. Beste erdia ere laster izango dugu. Hortzen erdiak erori zaizkio. Erdietan soilik asmatu du. Hitz erdi bat. Lapurrari lapur eta erdi. || iz. (Orduak adierazteko). Zortzi eta erdiak. Ordu bat eta erdiak. Gaueko hamabi eta erdietan. Ordu bi eta erdietako autobusa.
2 iz. (Zenbait izenen ezkerrean). Erdi prezioan saldu. Erdi lanak egin dituzte.
3 iz. Mutur edo ertzetatik distantzia berera dagoen puntu edo aldea; gauza biren artean dagoen puntu edo aldea. (Leku-denborazko atzizkiekin, singularrean). Ik. erdialde. Plaza nagusiaren erdian. Bihotzaren erdian. Bide erdian jarri zen. Izter erdiraino. Erdiko bideari nagokio (Ik. erdiko). Lapur biren erdian. Erdiko atetik sartu. Hiru neska haietatik erdikoa. || Erdi-erdian. 4 iz. Gauzaz edo pertsonaz inguraturik dagoen puntu edo aldea. Ardia otsoen erdira bezala.
5 iz. (Denbora-bitarte bat edo egoera bat adierazten duten testuinguruetan). Otsailaren erdian. Goiz erdian herrira zen. Hainbeste oinazeren erdian.
6 iz. (Leku-denborazko atzizkirik gabe). Haiek uste zuten Lurra zela unibertso osoaren erdi eta zilbor. || Hiriko tokirik biziena, erdi-erdia edo bihotza balitz bezala.
7 adb. (Izen, adjektibo, adberbio edo aditz baten ezkerrean, 'erdizka, ez guztiz' adierarekin). Botila bat erdi hutsa. Sasi jakintsu erdi ikasia. Arrain erdi ustelak. Esperimentu baten ondorioz, erdi gizon eta erdi saguzar bihurtuko da, eta odol egarriz biziko da. Erdi hilik. Erdi biluzik. Erdi negarrez. Aretoa, erdi beterik. Ganbarako leihoa erdi zabalik uzten dugu orain gauetan. Erdi isekaz, erdi benetan. Erdi serio, erdi txantxetan esan zion.