Leku-izenak

(...)
Decreto Foral 16/1989, de 19 de enero, por el que se determina la denominación oficial de los topónimos de la zona vascófona de Navarra. // Artículo único. La denominación oficial de los topónimos de la zona vascófona de Navarra que se relacionan en el Anexo a este Decreto Foral será la legal a todos los efectos dentro del territorio de la Comunidad Foral. // DISPOSICIONES FINALES // 1ª. Se faculta al Consejero de Presidencia e Interior para dictar las disposiciones precisas para el desarrollo y aplicación de este Decreto Foral. // 2ª. Este Decreto Foral entrará en vigor el día siguiente al de su publicación en el "Boletín Oficial" de Navarra. // ANEXO // DENOMINACIÓN OFICIAL DE TOPÓNIMOS DE LA ZONA VASCÓFONA DE NAVARRA // NAFARROAKO HERRI IZENDEGIA // I. Zona Vascófona / I. Euskal Eremua [...] MALERREKA SANTESTEBAN DE LERÍN [...] SUNBILLA
(...)

(...)
DECRETO FORAL 253/1993, de 6 de septiembre, sobre la composición y denominaciones de la zonificación “Navarra 2000” Artículo único.- 1. Se establece la composición y denominaciones de la zonificación “Navarra 2000”, que, en castellano y en vascuence, figura en el documento anexo a este Decreto Foral. 2. Esta zonificación se establece sin perjuicio de otras que tengan establecidas o puedan establecer los Departamentos de la Administración de la Comunidad Foral u organismos dependientes de los mismos. DISPOSICIONES FINALES Primera.- Se faculta al Consejero de Economía y Hacienda para que adopte las medidas oportunas para la actualización de la zonificación “Navarra 2000”. Segunda.- El presente Decreto Foral entrará en vigor el día siguiente al de su publicación en el BOLETÍN OFICIAL de Navarra. Pamplona, seis de septiembre de mil novecientos noventa y tres. - El Presidente del Gobierno de Navarra. Juan Cruz Alli Aranguren. - El Consejero de Economía y Hacienda, Juan Ramón Jiménez Pérez.
(...)

(...)
Malerrekako hiribildua, Erdi Aroan, erdaraz "Valle" edo "Tierra de Lerin", eta gero "de Sant Esteban de Lerin" erran izan zitzaion horretakoa, alegia. Nafarroako ipar-mendebaldean dago, atlantiar isurialdean. 1280an "Husumbil" idatzita agertzen da. Udal mugapeak 46,6 kilometro karratu ditu, fazeriak barne, eta herri hauek ditu mugakide: Etxalar (I), Bertizarana (E), Doneztebe (H), Elgorriaga (HM), Ituren (M), Igantzi (IM). Bidasoa ugaldeak hegoaldetik iparraldera trabeskatzen du, mendi arteko meharguneen artean beheiti. Klima atlantiarra, hemengo landarediko haritz eta gaztainondoetan ispilatzen den gisara. Ez da pagorik, mugapeko garaiera tikia dela eta: karrika 106 m-ra dago itsasoaren gainetik. Lurraldean oihanak dira nagusi (ehuneko 52,6) larreen (% 34,9) eta laborantzen (155 Ha bazka, patata, arto eta barazki) aldean (1984). Abeltzaintza ez da lehenego denboretan bezain ugaria. 1988ko zentsuan 2.774 ardi latxa, 948 zerri, 282 behi eta 53 behor agertzen ziren. HISTORIA: XIII. mendean laborariak zituen biztanle, Koroari petxak dirutan ordaintzen zizkiotenak. Joan Albretekoa eta Katalina erregeek Bidasoa eta Berroaran mendietako belar eta urez eta idiendako bazkalekuez baliatzeko eskubidea eman zien doneztebarrei eta haien aziendei, Maiatzeko Gurutzetik San Martin eguna bitarte. Sunbildarrek, elgorriagarrek eta narbartearrek eskubide bera zuten, baita Zubizar jauregiko jaunak ere (DARN, II, 32). 1350ean, 23 sutondo zergapean zeuden "Sombillen". 1366an, berriz, sei ziren laborarienak eta bi kapareenak, horietariko bat, Miguel Ochoa de Çuuiçarr. Subizar edo Zubizarko jauregiko jabeek pribilegio handiak zituzten, hala nola elizparrokiako babespen eskubidea, erretore eta seroren izendapena zekarrena. 1658an Martín de San Martín izendatu zuten erretore, Iruñeko San Zernin parrokiako apeza. 1600an San Tiburtzio eliza zegoen, baita San Joan ere, lur jota. Bidasoaren gaineko zubia erori zela eta, apezpikuak San Joan eliza birreraikitzeko agindua eman zuen, lehengo toki berean. Diego de Zubizar kontra agertu zen, baina alkateak etea herritarren kontzejuak aitzinera eraman zuten obra, Francisco Fratinen planoei eta trazari jarraikiz. Mende erdi geroago, Martin de Elizondo eta Martin de Etxegoien Arantzako harginek handituko zuten San Tiburtzio eliza; obraren tasazioak 1624 dukat eman zuen (1660). Jurisdikzio zibilari dagokionez, hainbat mendetan alkate bat eta zenbait erregidore izan zituen buru. 1860ko Nomenklatoreak 102 borda edo baserriren izen zerrenda zekarren, bertzeak bertze, "Palacio de Subizar" delakoarena. Orduan, 1.160 biztanle zituen, eta milatik goiti egon zen 1960 arte (951 bizilagun). 1981eko zentsuan 657 ageri ziren, eta 1992an, berriz, 703.
(...)