Feniziar jatorria duen izena. Virgiliok Eneida-ko IV. liburuan Elisa deitzen dio Dido-ri. Hau Tiroko erregearen emaztea zen, baina senarra hil ziotenean hiritik alde egin zuen eta Cartago (Hiriberri fenizieraz) sortu. Hemen maitemindu ziren Eneas eta Elisa, Eneidaren arabera, baina jainko-jainkosek elkarrengandik urrundu zituzten, Eneasek Erroma sortu behar baitzuen. Elisak orduan, etsirik, bere buruaz beste egin zuen. Elisabet izenaren hipokoristikoa eta Elisearen kidea ere bada. Aldaerak: Elixa eta Elixe (Deun-ixendegi euzkotarra).
Zer:
Non:
Jatorria:
CB.MAT
Zer:
Non:
Jatorria:
O.NUV
Zer:
Non:
Jatorria:
O.NUV
Zer: Pertsona-izen klasikoa
Non: Antzinateko Grezia / Erroma
Jatorria:
ARAUZ.076
Zer: Emakume-izena
Non: --
Jatorria:
GOR.SAL.EIZ
Zer: Emakume-izena
Non: --
Jatorria:
GOR.SAL.EIZ
Zer: Pertsona-izena [klasikoa]
Non: Antzinateko Grezia
Jatorria:
ARAUA.076
Corpus onomastiko honetan, hirugarrenen lanen edukiak sartu dira, arloan ospea eta gaitasuna dutelako. Ondorio horretarako, behar diren baimenak eta lizentziak eskatu ditu Euskaltzaindiak, eta, horrenbestez, behar diren jabetza intelektualeko eskubideak eskuratu, oker edo hutsik ezean. Edukiren batek hirugarrenen eskubideak hausten dituela uste baduzu, eman iezaiozu berehala horren berri Euskaltzaindiari (honako helbide elektroniko honetara idatziz: info@euskaltzaindia.eus), beharrezko neurriak berehala har daitezen.