Kanpoko pertsona-izenen eta izen mitologikoen grafia arautzeko langintzaren barnean, hirugarren araua argitaratu du Euskaltzaindiak: 177. araua (Antzinateko pertsona-izenak eta izen mitologikoak (III). Bibliako izenak).
Biblia Mendebaldeko kulturaren ezinbesteko erreferentea da, eta pinturan, eskulturan, musikan, literaturan, poesian, antzerkian edo zinean iturri agortezina izan da: Biblian agertzen diren pertsona-izen asko behin eta berriro agertzen dira artelanetan.
Horregatik, egoki iritzi dio Euskaltzaindiak Biblian agertzen diren izen nagusiak biltzeari eta, euskarazko tradizioa arakatu ondoren, euskarazko grafia zehazteari. Tradizioaz gainera, 66. araua —Santutegiko izen ohikoenak— eta 76. araua —Latin eta greziar pertsona-izen klasikoak euskaraz emateko irizpideei buruzko erabakia— iturri egokiak dira grafia zehazteko irizpideak ezartzeko.
Arauaren sarreran, zehatz-mehatz aipatzen dira grafien inguruko jakingarriak. Irizpide horiei jarraituz moldatu dira Bibliako pertsona-izenen zerrendak, Itun Zaharrekoak zein Itun Berrikoak. Kontuan hartu dira, halaber, literatura-tradizioa, Elizen arteko Biblia eta euskarazko entziklopediak. Arauan, guztira, 202 izen jaso dira (Barnabe, Ezekiel, Jakue Alfeorena edo Jakue Txikia, Maria Magdalakoa, Matusalem…). Eta zenbait ohar argigarri ere sartu dira. Adibidez, Juda eta Judas grafien erabilera-esparruei buruzkoak, edo Jahveh eta Jehova grafiei buruzkoak.
Exonomastika batzordeak lantzen dituen lanetan ohi den bezala, zerrenda eleaniztun bat ematen da, izen bakoitza euskaraz, gaztelaniaz, frantsesez eta ingelesez nola idazten den erakusteko.
Xabier Kintana eta Alfontso Mujika,
Exonomastika batzordeko burua eta idazkaria