zinkurinaka (BN-arb ap. Gte Erd 194 ), zinkuriaka (-kh- H), xinkulinaka, zinkurizka (AN-gip ap. BU Arano ), zinkuruka, zingulinka.
Quejándose, lamentándose. " Zinkhuriaka haritzea, être à se plaindre fréquemment" H. " Zinkurizka doo, está quejándose" BU Arano. .
Ezten-agaz yo gazte gizagajoa ta zinkurinka erori zen lurrera. Or Mi 61. Nere neretto maitea, Xo! xo! [...] Xo! xo! Jainkoa zurekin / Xinkulin kuli xinkulin / Xo! xo! Xinkuli kuli xinkulin Nere maiteño xoxolin Xo! xo! / Aitatto kantuz dagozu; Xo! xo! / Xinkulinaka zer duzu? / Zure ondoan bainago Xo! xo! Iratz 140. Betik dago zinkuruka eta ez dakigu erran zer dion . (R-vid). A EY III 329. Artu betza, artu, itzik mordolloenak eta itsusienak. Zergatik etorri guri zingulinka, ez dugula ori egiten? Or EG 1950 (11-12), 50. Aietako geienak, ordea, ba-dabiltz beti zinkurinka ala iroika, batez ere, adiskidearen alde nekeren bat artu ta zerbait egin dutela uste dutenean. EG 1952 (7-8), 17. Erri osoa zinkuriñaka ari da. Amez Hamlet 109. Iguzki aldeko Alemanian jendeak zinkur]r[inka zauziza-zizterra dutelakotz laburregi. SoEg Herr 18-10-1956, 1. Erregeren muthilek egin galdea entzun orduko, jende guziak, handi ala ttipi, jende guziak errenkuraka, zinkurinaka. Othoizlari 1959, 218. Etzazula denborarik gal, zinkurinaka ariz. Egunaria 25-6-1974 (ap. DRA ).