1.
(B (+ -letu); H; -ill- Lar, H),
singilatu (-ill-SP),
zinglatu (VocS 142, VocBN, Gèze, H)
Ref.:
A;
IzetaBHizt2(zingiletu)
. Cinchar. "Sangler" SP. "Ceñir" Lar. "Cinchar" Ib. "Serre avec la sangle" VocBN. "Sangler" Gèze. "Sangler. Se sangler, se ceindre, se serrer" H. "Poner la cincha. Ongi zingilatua den mandoak eztu karga aisa idauliko, el macho que tiene bien puesta la cincha, no volcará fácilmente la carga" A. "Poner la cincha. Zingiletu ongi" Izeta BHizt2. v. zintxatu. Egon beti zingillaturik gerruntzeak ta tortxa itxekieki eskuetan. (260). LE-Ir.
Eduki itzazute zingillatuak zuen gerriak eta argiak irazekiak. BrunetLc 12, 35 (Lç gerriratu, He gerrikoz herstu, TB inguratu, Dv tinkatu, Ol gerrikatu, Ker, BiblE lotu
).
azpiadiera-1.1
(Part. en función de adj.)."Cinchado, zintxatua, zingillatua
"Lar.
"Ceñido"Ib.
sense-2
2.zinglatu. "(BN-lab), matarse en el trabajo, excederse" A.