Euskaltzaindia. OEH. Orotariko Euskal Hiztegia
goiburua
sense-1
zemaka,
zamaika.
Amenazando.
Zeinbat bidar auzuakin asarratua, alkarren gorrotuan, berbarik egin-gura ez da, zamaika.
fB Ic I 324.
Erreguka, edo enpeinuz, edo zamaika gogo bagako lagunagaz ezkontzera norbait jiretan danian.
fB Ic III 353.
Bazetorren zakurra [...] zemaika ta arnasestuka, ortzak eta agiñak erakutsiaz.
Ag G 154.
Bazirudian ortze-lurrei [...] zemaika zegozkiela gudukari bulardetsu-sumindu biok.
(Quijote IX).
Ldi RIEV
1929, 210 (Or ib. 8 eskainka; AIr RIEV 1928, 605 mehatxatzen, Anab ib. 611 zematzen).
Niri zemaika itanduten eusteen eta nik umetxu onek, bildurrez dana aitortuten neban.
Or Tormes 11.
Beiak marruka ler-basora igesegin ta burua zemaika itzultzen ziolarik.
Or Mi 47.
Lotsa galduta gaizki esaka darauntsate, / arro-arro zemaka yardunez.
Ol Ps 73, 8 (Or eskeinka, Ker eskinka).
Bi arkaitz ikaragarri dauzkazu, ugarri bikotzak, goiari zemaika.
Onaind EG
1956 (5-6), 108.
Zemaika eraso zioten, alegia, neska lagatzen ezpazun, Etxahuniako jabegaitasuna kenduko ziotela.
Etxde 16 Seme 38.
Itxasoak zemaika ibili-arren, errukior dira.
Larrak EG
1959 (3-6), 238.
Erri zibilizatuak etengabeko eztabaidetan, alkarri zemaika.
Vill Jaink 178.
An dabiltz atxillotuak zarataka eta zemaika.
Erkiag BatB 197.
Zemaika ta txistuka lepasamarra antutzen duenean [ziraunak]
.
Ibiñ Virgil 102.
Kostauan ikusi orduko, Manu zemaika estropadarako.
(V-m).
EZBB
II 38.