1.
(Dv),
txeatzaile (-alle Lar),
xeetzaile,
xehazale. "Desmenuzador"Lar.
"Celui qui coupe, casse, divise par petits morceaux"Dv.
Jupiter, hi ezarten ait / zarag[o]ilen xehazale. AstLas 23.
Denboraren joan-etorri gaiztoari errua ematen nion, gauza guzien xeetzaille ta jale izanik, nonbait xeeturik eta gordean eukiko bait-zuan. "Devorador y consumidor"
.BerronKijote 107s.
Zeiñen xeetzailleak diran menditar zitalduen eskutan jarritako makillak. "La furia con que machacan"
.Ib. 164.
sense-2
2."Fig., celui qui explique"Dv.
Hola dio Liburu-Sakratuen xehatzaile eta argitzaile guziz jakintsun batek, Aita Korneliok. ArbErlis 91.
Hiri borthitz hura, Albert Handiak xehatzen duen bezala, da Birjina [...]; eta behin han sarthuak izanez geroz, 'ixil gaiten', dio goragoko xehatzaileak. JaurAndreB 123 (ap. DRA).