(L-arcang, BN-ciz-ad), solejitu (Urt III 229 <-ijtu>), solegitu (L, BN; Hb), soleyitu, solaiatu (Hb (BN)), soleatu ( VocBN , Hb), solajatu (S; Gèze), solajeatu, soleiatu (Ht VocGr 426), solojatu Ref.: A (solegitu); Lh (solaiatu, solegitu); AtSac 41 .
Aliviar, consolar. "Soulager, soulagé" VocBN. . Tr. Propio de la tradición septentrional. Soleitu (-jitu, -yitu ) es la forma empleada por la mayoría de los autores labortanos y bajo-navarros. Entre los suletinos hay principalmente solaiatu (-jatu ), seguido en frec. de solajeatu y soleyatu. Leiçarraga usa solajeatu. La forma soleatu se encuentra en CatLan, Goyhetche (148) y CatAst (ed. 1888, 33 (ap. DRA )).
Eta moien hunez [...] gure fedea solajea <-g-> eta aiuta dadinzát. Lç Ins G, 7r. Zerbitzarién solajeatzeko <-g->. Ib. D, 5r. Mina eta doloria solaiatzen, arhintzen. Tt Onsa 158. Eta fedearen othoitzak salbatuko du eria, Jainkoak solejituko du eta, baldin bekhatutan bada, barkhatuko zaizko. He Iac 5, 15. Nik berhala solajatzen ahal zütüt, eta zure phena alagrantziatara khanbia erazitzen. Mst III 30, 5. Fidelak oro, Jauna, / othoi, soloja itzazü. StJul (ms.) 28v. Solea ditzakeguia Pürgatorietako arimak? --Bai, solea ditzakegü gure othoitzez. CatLan 61. Bizi huntako miserietan Jainkoak soleituko baititu. Jaur 382. Erien solegitzen ungi ikhasterat. Hb Esk 118. [Aita eta ama] arthatüko ditügü, soleiatüko ditügü. "Nous les soulagerons" . Arch Gram 59. Diego behar duela ariman eta gorputzean soleitu. Laph 107. Dihuru anhitzekin behar guti soleitzen baitugu. Prop 1876-77, 110 (1906, 122 y 131 solegitu ). Jainkoak soleitzen eta azkartzen ditu umilak. Ardoy SFran 334. Mundu huntako behar orduen berri ongi baitakizu, / komeni bada, solegi diten, Jainkoa, zerbait egizu! Xa Odol 218.
v. tbn. JesBih 432. Lap 209 (V 94). CatJauf 128. HazpKalb 167. Ducq 90. Solejitu: Arbill 179 (IV 1, 56). CatLav 272 (V 136; <-gi->). Solegitu: Arb Igand 171. EskLAlm 1900, 2 (ap. DRA). Soleyitu: Mih 83. Solajatü: UskLiB 106. PierKat 45 (tbn. 45 solajeatu).