(V ap. A),
laudu (V-ger-arr-m ap. A),
lauda (V-gip ap. EtxbaEib). Alabanza, elogio."
Txorixak zugaztietan, kantuan dira Jaungoikuan laudak
"EtxbaEib.
v. laudorio. Emon badeutsazu zeure buruari bekatu eginaren edo egingo dozunaren laudoa eta gorantzea. AñEL2 134s.
Lauduak geure Aita / zeruko Iaunari. AzcPB 27 (in Ur PoBasc 237 alabantzak).
azpiadiera-1.1
Bethiere / baita haren izena / [...] laudo eta / ohoratzekoena.EZ Eliç 193.
azpisarrera-1
LAUDOAK EMAN (V-ger ap. A).
"Lauduak emon (V-ger), ensalzar. Bere buruari lauduak emoten dabil ori goizerik gaberakoan, ese desde la mañana hasta la noche se entretiene en ensalzarse a si mismo" A.