Euskaltzaindia. OEH. Orotariko Euskal Hiztegia
goiburua
sense-1
(L, BN, S ap. A
; Gèze, Dv, H),
eztailiar (A Morf 15 G),
ezteliar (S ap. Lrq
),
ezteilier.
Convidado a una boda.
"
Ezteiliar, s. et adj. qui est de la noce"
Gèze.
v. ezteikide, ezteigile, ezteitar, ezteguko, ezteietako, EZTEI-LAGUN (b).
Ezteiliarrak barur ahal othe dezakete ezkon-berria hekiekin deino?
HeH Mc 2, 19 (Dv, Leon ezteiliar; Lç ezteietako jendék, He estaietako jendeak, Ol, IBk eztei-lagun).
Banakien ezteiliarretarik izanen nintzala.
JE Bur 127.
Graxanaren ezteietan [...] ainitz ezteiliar.
JEtchep 65 (68 eztailiar).
v. tbn. Ir YKBiz 389. Lf Murtuts 53. Mde Pr 143. Alt LB 31. Ezteilier: Lander RIEV 1910, 600.