1. (G, B), elizakoi (Lh), eleizkoi, elizoi (V-arr-oroz) Ref.: A (elizkoi, elizoi); A Morf 209; Izeta BHizt .
Devoto, religioso. "Eliza maite duena, muy devoto y que frecuenta la iglesia. Gure amatxi elizkoia da. Yende elizkoia gure herrian " Izeta BHizt. Tr. Se encuentra en textos meridionales desde fines del s. XIX. La forma más empleada es elizkoi, si bien no faltan otras, incluso en un mismo autor. En DFrec hay 2 ejs. de elizkoi .
Elizakoia izanik Jaungoikuaren gloriari begiramen txit aundiya ziolako. Bv AsL 55. Iru anaiak ziran kristau onak eta... bai, eleizkoiak. Ag G 19 (241 elizkoi). Segurako elizkoi batzuek egiñak dira torreko tximizt-orratza [...] eta burni-estalia. Ayerb EEs 1912, 37. Euren ustez, euskerak dau errua, euskaldunak Elizkoi, basati, progreso ta zebilizaziñoaren arerioak izatea... Belaus LEItz 109. Aurpegi apal eta elizkoia. Or Tormes 15. Elederrek bizi du amona elizkoi, / eskuetan lana, ta ezpaiñetan otoi. Or Eus 248. Jende ona ta elizakoia. JAIraz Bizia 80. Bañan karlistak elizkoiak badira, nola ilko dituzte apaizak? Ugalde Iltz 23. Euskalerria oso elizkoia dalarik. NEtx LBB 169. Badakizu, Ana, gu ez gaituzula elizakoi zeru-zeru oietakoak. Gugatik nai aña maitale izan zenitzake. Lab SuEm 174. Sendi langille, garbi, elizkoi. Ataño TxanKan 141. Josepa, basarri berekoa, oso jatorra eta elizkoia. Albeniz 23. Ez zaitu, ez, aspertuko haren [Axularren] sermoiak, ez baita bizpahiru lagun elizkoirentzat bakarrik ari, guztiontzat baizik. MIH 165.
v. tbn. Moc Damu 12. JBDei 1919, 234. Alz Ram 30. TAg Uzt 126. SM Zirik 12. MAtx Gazt 55. BAyerbe 180. Insausti 30. Elizakoi: Alz Ram 44.

2. elizakoi. Propio de la iglesia.
Melodi au, oso elizakoia dalarik, dagon bezela ez da gergoritarra. Lek SClar 106.