albo1
1 iz. Zerbaiten edo norbaiten eskuineko edo ezkerreko aldea. (Batez ere leku-atzizkiekin erabiltzen da). Ik. aldamen. Atearen burua eta alboak. Sorbaldaz ate alboari eutsika. Alboetara begira. Orrialde alboetako oharrak. Jesusen albo bietan. Gainetik, azpitik eta alboetatik. Lotsak albora bota. Bere senarraren alboan eserita. Albora joanda esan zioten: (...). Alboko atean bizi da. Hiri barruan edo alboko auzoetan. Albo aldarea. Albo atea. || Bikotearen albo-albotik igaro ziren, barreka eta marmarka. 2 iz. Gorputzaz mintzatuz, saihetsa. Muin egiozu albo odolez bete horri. Noiz besoarekin, noiz alboarekin elkar ez joko, bai joko.
[Oharra: Tradizio idatziko adibideetan ez da eskuineko, ezkerreko gisako izenlagunekin erabiltzen: horrelakoetan alde erabiltzen da].