1.
(
Sc ap. A; SP Dv; ph- O-SP 231, VocBN, Dv, H, Foix)
"Pheia, entraves" O-SP 231. "Peia, ce qu'on met à la roue d'une charrette pour l'arrêter" SP. "Entrave, matérielle empêchant le mouvement d'un corps, ou au moins le modifiant d'une manière notable. Ce mot pheia est employé habituellement pour les chaînes en fer qu'on met au pieds des animaux, notamment des chevaux, pour les empêcher de courir" VocBN. "Gurpil edo arrodari ezar ezozu pheia bat" H. "1.º galga del carro, tabla que en cuestas abajo disminuye su velocidad; 2.º pheia, trabas, grillos, maniotas (O ms.)" A. "Caler, pheia baten ezartia" Foix.
azpiadiera-1.1
pheira (Sc ap. A).
"Obstáculos que encuentra el carro para andar"
A.
azpiadiera-1.2
(Uso fig.).
Gure pheiak. Bertzalde dena, pheiak ezin eskasten zauzkigu. Berezienak dire, hemengotar gutiz gehienen jendetasun gabea; zonbeiten tzarkeria.
Prop 1896, 107.
Goberniaren aintzinamenduak direlarik inpos edo pheia berri guzien [...] ithurburu ezin dudatuzkoak.
Prop 1908, 13.
Euskaldun erdara gabeko, mendetako zuzenetarik biluzi, odolaren eta diruaren pheia, eta bai bertzerik ere eratxikitzen zaizkonak, ez othe lituzken behar, gauzak nola dabiltzan, bere begiz irakurri, bere beharriz aditu?
Lander RIEV
1908, 621s.