Euskaltzaindia. OEH. Orotariko Euskal Hiztegia
goiburua
sense-1
1.
ilkite,
elkitze (-kh- S ap. Lrq
),
elkite (-kh- S ap. Lh; Lander sg. DRA
).
Salida, acción de salir.
Cf. EGUZKI-ILKITZE (s.v. eguzki). v. ilkipen.
Iguzkiaren ilkhitetik sartzerano.
Lç Decl ã 4v.
Haren ilkhitea duk eternitateko egunén hatseandanik.
Lç Adv ** 3r.
Israeleko haurrén ilkhiteaz.
Lç He 11, 22 (He, TB ilk(h)itze; Dv ilkhipen
).
[Orhoit zaitezi] arimaren ilkitzeko denbora perilos hartzaz.
Ax 338 (V 225).
Ilkhite alegerak hainitzetan bihurtze tristea dakarke.
SP Imit I 20, 7 (Mst jalkite alegera).
Nahiago bazaiote bere sentimenduari iarraiki frogatu ohi direnei zinetste ekarri baino, ilkhitze perillosa izanen dute.
SP Imit III 7, 3.
Ezpaitakizue noiz eta nola izanen den zuen mundutik ilkhitzea.
Dh 123.
Solaseko lagun, ilkhitzetan, zenbait laborari unhatu.
Hb Egia 154.
sense-2
2.
elkite
(-kh- S ap. A y Lrq). "Diarrea" A.
azpisarrera-1
ILKITZE EGIN.
"Elkhite egin (S), se polluer" Lh.