Oinarrizko ikasketak Iruñean egin zituen. Ondoren, Zuzenbide ikasketak Oñatiko Unibertsitatean hasi zituen eta Madrilgo Unibertsitate Zentralean amaitu. Abokatua zen, beraz, baina ez zuen jardun profesional nabarmenik izan. Bizkitartean, gaztetatik hasi zen prentsan idazten eta esan daiteke bere lan-ibilbidea batez ere idazle eta ikertzaile gisa gauzatu zuela, bazter utzi gabe politikan zuzenean esku hartu zueneko aldiak.
Politikari dagokionez, bi aldiz izan zen Iruñeko zinegotzi 1880ko hamarkadan eta beste bi Madrilgo Gorteetako kide, behin Nafarroako diputatu gisa (1893-1895) eta beste behin senatari Bizkaiaren izenean (1918-1919). Katoliko zintzoa zen, eta ez omen zen inoiz ere alderdi jakin bateko kide izan, baina foruzaletasunaren esparru zabalean mugitu zen beti: gaztetako federalismo errepublikazalean hasia, alderdi katoliko integristaren inguruan ibili zen gero eta, finean, euskal abertzaletasunaren esparruan, nahiz eta, azken horrekin bereziki, erlazioa gorabeheratsua eta problematikoa izan. «Euskalerriaren alde», horixe da bere idazki askotan ageri den leloa eta horrixe atxiki zitzaion estuki bizi guztian, intelektual independente gisa eta, sarritan, polemika gogorren artean.
Idazle bezala hiru eleberri idatzi zituen, Don García Almorabid (1889), Blancos y negros (1898) eta La bella Easo (1909), hurrenez hurren, eta hainbat kontakizun labur, asko legenda historiko tankerakoak. Batez ere gaztelaniaz idatzi zuen, euskarazko testu gutxi batzuk kenduta. Bereziki aipagarriak dira Orreaga (1880), bere lehen literatura testua izan zena eta jatorriz euskaraz idatzi zuena, eta El bardo de Itzaltzu (1918), Itzaltzuko koblaria izenburuarekin bi aldiz euskaratu dena —lehena Andoni Sorarrainek (1954) eta bigarrena Yon Etxaidek (1993)—, eta azken urteotan hedapen handia izan duena, lehenik Benito Lertxundik dedikatu zion Itzaltzuko bardoa (1981) kantari esker, eta gero Juanjo Elordik eta Asisko Urmenetak zuzendutako Gartxot (2011) izeneko filmari esker. Kontakizun labur horretan, apika, inon baino trinkoago ageri dira bere oinarrizko uste sakonak.
Campion euskaldunberria zen, euskara berariaz ikastea oso ezohikoa eta, are, bitxia zen garai batean. Oso ospetsua da bere lehen ikerlan handiaren hasieran idatzi zuen aitortza bulartsua: «Entonces me avergoncé de llevar sangre euskara en la venas y de ignorar la lengua nativa de los euskaros» (Gramática de los cuatro dialectos literarios de la lengua euskara, 1884, 8. or.). Hala ere, euskara ulertzeko eta idazteko gai izatea lortu bazuen ere, ez zuen mintzatzeko erraztasunik. Ikerkuntzari dagokionez ere, arestian aipatu dugun lana gaztetan burutua da eta handik aurrera Historiari dedikatu zion arreta nagusia.
Euskara bere kezka handien artean egon zen beti: Euskaltzaindiaren lehen lau sortzaileetako bat izateaz gain, lehen Jagon sailburua ere izan zen Piarres Broussainekin batera; bien artean Informe de los señores académicos A. Campión y P. Broussain a la Academia de la Lengua Vasca sobre la unificación del euskera (1920) osatu zuten, euskara batuaren genealogian garrantzi erabakigarria duen testua, hain zuzen ere. Orobat, berehala Euskaltzaindiaren Iker sailburu izendatu zuten (1921-1937) eta oso gertutik zaindu zituen hizkuntzalaritzako kontuak.
Ikertzaile moduan ahalegin handienak Euskal Herriko Historian egin zituen. Bi dira haren ekarpen ugariak biltzen dituzten lan nagusiak, batetik Nabarra en su vida histórica (1929) eta bestetik Orígenes del pueblo euskaldún (Iberos, Keltas y Baskos) (1927-1936). Biok heldutasun intelektualean onduak, aurrez egindako ikerketa askoren bilketa eguneratuak eta sintesi gisa azalduak. Bi-bietan nabari dira Campionen ikerkuntzaren bi ezaugarri nagusiak: literatura akademiko europarraren segimendu zehatza, etengabea, eta iturrietara jotzeko grina, hots, Nafarroako Artxibo Historikora, dokumentuak zuzenean kontsultatuz eta kopiatuz. Ahaztu gabe, haatik, bere irrits zientifikoa herriarekiko maitasun argiarekin batzen zela beti, El genio de Nabarra (1884-1888) saiakeran ikusten den bezala.
Azken urteetan ia-ia itsu gelditu zen, adinez oso aurrera joana eta lanerako ezindua. Hala eta guztiz ere, ahal izan zuen bezala laguntzen segitu zuen. Euskaltzaindia hainbat aldiz bildu zen bere etxean, Iruñean, berak bileran parte hartu ahal izateko; Erakundean itzal handiko gizona zen seinale.
Iruñeko Lau-Buru (1882-1886) egunkariko zuzendaria ere izan zen. Egunkari eta aldizkari askotan idatzi zuen, besteak beste ondoko hauetan: El Aralar, El Arga, El Eco de Navarra, El Noticiero Bilbaíno, El Pueblo Vasco, El Siglo Futuro, El Vasco, Irurac bat, La Avalancha, La Baskonia, La España Regional, La Menestra, La Montaña, La Paz, La Unión Vasco-Navarra, Lau-Buru eta abarretan. Kultura aldizkari edo akademikoei dagokienez, bereziki aipatu behar da, Euskalerriaren alde aldizkariko sortzaileetariko bat izan zela eta zuzendaritzako kidea ere bai; ondoko aldizkari hauetan ere aritu zen eta idatzi zuen: Boletín de la Comisión de Monumentos Históricos de Navarra, Euskal Erria, Hermes, La Ilustración Navarra, Revista del Antiguo Reino de Navarra, Revista Euskara, Revista de Vizcaya, RIEV eta abarretan.
Bere produkzio bibliografikoa oparoa eta nahasia da: hainbat testu kultura aldizkarietan argitaratu zen lehenengo eta, ondoren, liburu gisa, gehienetan bildumak osatuz, beste batzuekin. Ildo horretatik, batez ere gogoratu beharrekoa da, 1896tik aurrera eta 1936a arte Euskariana izenburudun liburuak argitaratu zituela, guztira hamabi, honelaxe antolatuak: literaturakoak, 1., 2. eta 6.a; eta historiakoak, beste guztiak: 3., 4., 5., 7., 8., 9., 10., 11. eta 12.a.
1983an Mintzoa argitaletxeak haren idazlan guztiak argitaratu zituen hamabost liburukitan.
Sariz eta ohorez den bezainbatean, hurrengo hauek jaso zituen: Eusko Ikaskuntzako ohorezko lehendakaria; Euskal-Esnalea elkarteko lehendakaria; Historiako Errege Akademiako urgazlea; Zientzia Moral eta Politikoen Errege Akademiako urgazlea; Espainiako Errege Akademiako urgazlea (euskal atala). Bizi zela lau omenaldi jaso zituen: Argentinan Euzko Abertzale Ekintzak (ANV) Aralarko Done Mikel egunean (1929), eta Euskal Herrian beste hiru hauek: Euskal Esnalea elkartearen omenaldia (1929), Eusko Ikaskuntzaren omenaldia (1930) eta Iruñeko Euskal Eskoletako umeek eskaini ziotena (1934). Hil eta berehala, hainbat aldizkarik eta elkartek omenaldiak eskaini zizkioten: Euskalerriaren alde aldizkariak, Euskal Esnalea elkarteak, Argentinan bizi ziren anitz euskaldunek edo Euskal Herriko Txistulari Elkarteak, besteak beste. Geroago, Iruñeko lehenengo euskaltegiak Arturo Kanpion izena hartu zuen 1971n (1989tik aurrera Arturo Campion IKA euskaltegia izena du), eta Arturo Campion Abesbatza sortu zen (2004). Orobat, Euskaltzaindiak bere X. Biltzarra Arturo Campionen omenez antolatu zuen Iruñean (1984) eta omenaldi berezia egin zion Gaiarre antzokian, Eusko Ikaskuntzarekin batera. Nafarroako Gobernuak postumoki Nafarroako Urrezko Domina eman zion (2017), Hermilio Olorizekin eta Julio Altadillekin batera, ondoko hau gogoratuz: 1910ean hiruren artean, eta Nafarroako Diputazioaren mandatua betez, Nafarroako bandera diseinatu zutela. Euskaltzaindiak Jose Agerre euskaltzainak idatzitako biografia ordura arte ezezaguna argitaratu zuen (Biografía de Arturo Campión / Edición de Joxemiel Bidador, 2019). Kale batek haren izena du, hurrengo herri hauetan: Antsoain, Bilbo, Donostia, Irun, Portugalete, Puiu, Sestao eta Valtierran. Orobat, Buenos Airesen dago Centro de Estudios de la Cultura y el Nacionalismo Vasco Arturo Campion.
1876, Consideraciones acerca de la cuestión foral y los carlistas en Navarra (Imprenta a cargo de Gregorio Juste). PDF
1880, Orreaga: Balada escrita en dialecto guipuzcoano (Imprenta de Joaquín Lorda). PDF
1882, Contrastes (cuadro de costumbres) [gaztelaniaz ; Denbora anchiñakoen ondo-esanak [euskaraz] (Imprenta de Joaquín Lorda). PDF
1883, Ensayo acerca de las leyes fonéticas de la lengua euskara (Hijos de I. R. Baroja). PDF
1884, Gramática de los cuatro dialectos literarios de la lengua euskara (Casa Editorial Eusebio Lopez). PDF
1884-1888, El genio de Nabarra [1. ed.] [Euskal Erria aldizkarian bost ataletan].
1885, Víctor Hugo (Eusebio López). PDF
1889, Don García Almorabid: crónica del siglo XIII (Casa Editorial Eusebio López). PDF
1892, Ensayo apologético, histórico y crítico acerca del Padre Moret y de los orígenes de la monarquía Nabarra (Casa Editorial de Eusebio López). PDF
1893, La batalla chica del Sr. Nocedal (Imprenta y Librería de José Erice). PDF
1896, Parte primera: Historia a través de la leyenda (Imprenta de la Biblioteca Bascongada). PDF
Ondoko testu hauek barne: Agintza = La promesa (1879); Orreaga = Roncesvalles (1877); Gaston de Belzunze (1879); El coronel Villalba (1879); Los hermanos Gamio (1880); Denbora anchiñakoen ondo-esanak = Los consejos de los tiempos pasados (1881); La visión de D. Carlos, príncipe de Viana (1882); Okendoren eriotza = La muerte de Oquendo (1883).
1897, Celtas, íberos, euskaros (Imprenta de J. Baroja e hijo).
1897, Parte segunda: Fantasía y realidad (Imprenta de la Biblioteca Bascongada). PDF
Ondoko testu hauek barne: Una noche en Zugarramurdi (1881); Grachina (1883); Sartu-aurrean: versión euskara de una poesía rusa (1883); Dos pequeños poemas a mi querido amigo el laureado poeta Antonio Arzác (1886); El bardo euskaro (1885); Contrastes: cuadro de costumbres buenas y malas (1881); Pedro Mari (1895); La cieguecita del puente (1896).
1898, Blancos y negros: (guerra en la paz) (Imprenta de Erice y García). PDF
1899, Parte tercera: Algo de historia (Imprenta de Andrés P. Cardenal). PDF
1901, La personalidad euskara en la historia, el derecho y la literatura: conferencia leída en los salones del Centro Vasco el día 27 de abril de 1901 (Sociedad Bilbaína de Artes Gráficas). PDF
1903, Gastón de Belsunce: leyenda histórica (Imprenta de José Astuy).
1904, (Cuarta serie), Algo de historia: (volumen segundo) (Imprenta de Erice y García). PDF
Ondoko testu hauek barne: El genio de Nabarra [2. ed.]; Ensayo apologético, histórico y crítico acerca del Padre Moret y de los orígenes de la monarquía Nabarra [2. ed.]; Apéndices; Addenda.
1906, Nacionalismo, fuerismo y separatismo: conferencia dada en el Centro Vasco de San Sebastián la noche del 7 de enero de 1906 (Imprenta de Eusebio López).
1907, Defensa del nombre antiguo castizo y legítimo de la lengua de los baskos contra el soñado euzkera (Imprimerie A. Lamaignere).
1907, Discursos políticos y literarios de Arturo Campion (Imprenta de Erice y García). PDF
1908, Conferencia acerca del nacionalismo: dada por Arturo Campión en Gernika el día 19 de abril de 1908 (Imprenta de Antonio Egurrola).
1909, La Bella Easo: novela [2 libk.] (Imprenta de J. García). PDF
1912, Carlismo, integrismo, regionalismo (Editorial Barcelonesa).
1914, La constitución de la primitiva monarquía y el origen y desenvolvimiento de las Córtes de Nabarra: conferencia leída por Don Arturo Campión el día 6 de enero de 1914 en el Centro Vasco de Pamplona (Imprenta de Serafín Argaiz).
1915, (Quinta serie), Algo de historia: (volumen tercero) (Imprenta de García). PDF
1916, Bélgica, el 2 de mayo y los católicos españoles (Truscott & Son). PDF
1918, (Sexta serie), Fantasía y realidad: (volumen segundo) (Imprenta de García). PDF
1919, De las lenguas, y singularmente de la lengua baska, como instrumento de investigación histórica (Diputación de Vizcaya). PDF
1920, Conferencia acerca del programa nacionalista, el separatismo y el antinacionalismo dada en Gernika el 23 de mayo de 1920 (Editorial Vasca).
1920, Informe de los señores académicos A. Campion y P. Broussain a la Academia de la Lengua Vasca sobre unificación del euskera (Imprenta Ave María).
1920, Notable conferencia del ilustre publicista Don Arturo Campión que pronunció con motivo de la inauguración del nuevo Batzoki en Rentería el 25 de septiembre 1920 (Tipografía Baroja).
1922, La familia de S. Francisco de Xabier: conferencia leída en el Teatro Gayarre el domingo 30 de abril de 1922 (Imprenta de García). PDF
1923, (Séptima serie), Algo de historia: (volumen cuarto): gacetilla de la historia de Nabarra: mosaico histórico (Imprenta de J. García). PDF
1923, Narraciones baskas (Calpe).
Ondoko testu hauek barne: El bardo de Itzalzu; Roedores del mar; Pedro Mari; Gachina; El último tamborilero de Erraondo.
1928, (Octava serie), Orígenes del pueblo euskaldún: (íberos, keltas y baskos). Primera parte: Testimonios de la antropología, etnografía, etnología y arqueología (Imprenta de J. García). PDF
1929, (Novena serie), Nabarra en su vida histórica [2ª ed. (corr. y aum.)] (Imprenta de J. García). PDF
1931, (Décima serie), Orígenes del pueblo euskaldún: (íberos, keltas y bascos). Segunda parte: Testimonios de la geografía y de la historia clásicas; Tercera parte: Testimonios de la lingüística: (primer volumen) (Imprenta de Jesús García). PDF
1934-1935, Narraciones baskas [3 libk.] (Beñat Idaztiak).
1934, (Undécima serie), Algo de historia: (volumen quinto): gacetilla de la historia de Nabarra: mosaico histórico (Imprenta de Jesús García). PDF
1934, Blancos y negros: (guerra en la paz) (Beñat idaztiak).
1935, Larralde’ko lorea [itzultzailea, Txomin Agirre] (Beñat Idaztiak).
1935, Sancho Garcés: (poema dramático) (Itxaropena).
1936, García Almorabid: crónica del siglo XIII (Beñat Idaztiak). PDF
1936, El genio de Nabarra [3. ed.] (Beñat Idaztiak).
1936, (Duodécima serie), Orígenes del pueblo euskaldún: (íberos, keltas y bascos). Tercera parte: Testimonios de la lingüística: (segundo volumen) (Imprenta de Jesús García).
1983-1985, Obras completas [15 libk.] (Mintzoa).
Ondoko testu hauek barne: —I. Historia a través de la leyenda; Fantasía y realidad (I) —II. Fantasía y realidad (II) —III. Navarra en su vida histórica (I) —IV. Navarra en su vida histórica (II); El genio de Navarra; La batalla chica —V. Mosaico histórico (I) —VI. Mosaico histórico (II) —VII. Mosaico histórico (III); Don García Almorabid —VIII. La bella Easo (I) —IX. La bella Easo (II); Blancos y negros —X. Orígenes del pueblo euskaldún (Primera parte) —XI. Orígenes del pueblo euskaldún (Segunda y tercera parte) —XII. Orígenes del pueblo euskaldún (Tercera parte); Monarquía navarra —XIII. Discursos políticos y conferencias —XIV. Datos históricos Reino de Navarra; D. Juan Iturralde y Suit —XV. Campión periodista.
