(Lcc, Lar), alferiz , alperez .
Alférez, oficial de menor graduación, inmediatamente inferior al teniente; alférez, oficial que llevaba la bandera en la infantería y el estandarte en la caballería. Konsolatu oi da Profetisarekin, / eskuren duela alferiz Matxin.
PasqTo 21s. Orai gerlako bandera / Du alferizak [<alferizac>, acaso por tz] ahurrera. O Po 64. Egiten dira bein alferez, gero kapitan, gero koronel. Mb IArg I 221. Domingo de Irizar Alfereza. Izt C 471s. Don Antonio de Arriola Alferez, Kapitan Don Pedro Vicuña-ren, eta gero Sarjento nagusiaren aiudante Lombardian. Ib. 476. Gaur zireanak kabo, eta besterik ez, / Agertzen ziralako biarko alferez. AB AmaE 255. Gudari buruz ausartsu jokatu ziralako alferez izendatuak izan ziran egunetik. EAEg 29-12-1936, 678. Kapitana eritu zuten; tenientea eta bi alferez ere bai. Salav 95. Stolin alferezaren egitadak. Alzola Atalak 95. Presentatu nintzan alperezarengana. BBarand 132. v. tbn. Yanzi 164. BBarand 141. AZink 106.