1.
(doa-Lar, H(s.v. doakundea)). "Gloria, la de el Cielo, Gloria, doakundea, doakuntza
"Lar.
"
Doakuntza (Zeruko-), la béatitude du ciel (Mb)"H.
Arkituko da beti-beti atseginz-gloriz eta doakunz ezin andiagoz betea. MbIArg II 76.
[Jaungoikoak] Bere doakuntza edo gloriarekiñ jantziko ginduzala betiko. AgSerm 416.
sense-2
2.Don.v. dohain. Zeren galzen dituen horduan animak graziaren edertasuna ta bedeikanza, ta galzen graziari darraizkon birtute ta Espiritu Santuaren doakunz guziak ere. MbIArg I 141.