1.
(Dv→A),
marraso (FauMar 16),
marrazu,
marrajo (G-bet ap. ArzdiPeces
; ElizdoEEs 1926, 33, FauMar 16),
marraju (Gc, AN ap. A),
marraixu (Vc ap. A),
marexu (V-ger ap. HolmerApuntV),
marrasu (L ap. Lh). Marrajo; tiburón."Egunoro aipatzen ez diren gauzak [...] erdal hitzez izendatzen dira [Gales-en]: morgi (marraxua), macrell (berdela), crwban (apo harmatua)"MIH 188.
Mundu berri-ketan, / ibilli izan ziren, / eta marrazoen / triparatu ziren. Gy 156.
Aingire, legatz eta noizipeiñean marrajoren bat edo beste ere arrapatzeko gertaratzen ziran. ElizdoEEs 1925, 248.
Itsas-oillar, foka ta marrazo dabiltzan zokoetara. 'Requins'
.OrMi 130.
Arrain ikharagarri batek, marraso bat zitakeen, iretsi zuen profeta. ZerbIxtS 66.
Itsas-untzietarik erortzen diren jendentzat lanjer handia da gibarta edo marrazoen ahomeneratzea. Herr 12-3-1959, 4.
Marrazu (requin) arrantzan Arroxelan. Herr 28-5-1959, 1.
Marrazo-lantegitik sortzen zan kiratsa kaian barna zabaltzen zan. AGoenAgurea 13.
v. tbn.
DRA (s.v. marraixu). Marraixuak badabiz leorrean be. (V-m). EZBB II 57 (cf. infra (2)).
sense-2
2.marrajo (V-gip ap. Iz ArOñ 174n; VP, Lar, Añ). Marrajo, astuto, tramposo. "Astuto"VP 58v.
"Taimado"Ib. Sugea zan Jaun Jaungoikoak egin zituen lurreko abere guztiak baño marrajoagoa. UrGen 3, 1 (Dv, Ol, Ker, Bibl, BiblE maltzur).
Predikatzalle ta iztun eztitsua zan guztiz, baña Lutero-tar marrajoa orobat. AranSIgn 98s.
Jende ernaia ta marrajo xamarra biltzen omen da an. SorBar 103.
Ez kasoik egiñ orri; ori marrajua da ta. Biyak konponduko gera!AlzSTFer 140.
Alper marrajua / nola dan kukua.MendaroTx 210.
azpisarrera-1
ARRAIN MARRAZO.
"Arrañ-marrajo, peces de clase inferior que comen la carnada del aparejo" (V-ger) Ort Voc 136. --Zelan imingot ba? --Eh! partilla de sin saber mujeres imiñi. --Da arraiñ-marrajuena, noix da etxeko ba?OrtOroig 122.
azpisarrera-2
MARRAZO BIRIBIL(Dv A). "Marrazo biribill, requin" Dv. "Tiburón" A. Marraso biribil (requin) frango ere bai, ahoa zabalduak, norbeit eroriko delakoan untziari jarraikitzen direnak. ZerbMetsiko 79.