(AN, L, BN, S; Ht VocGr 348, Lar, Dv, H), laidostatu (L, BN, S; Gèze, Foix), laidaztatu (Lar, H) Ref.: A (laidoztatu); Lrq (laidost-) .
Ultrajar, afrentar, deshonrar, ofender. "Desdorar, deslucir" , "deshonorar" Lar. "Diffamer" Gèze. "Déconsiderer" Foix. v. laidotu. Tr. Documentado en autores septentrionales desde mediados del s. XVII; lo emplean tbn. algunos meridionales modernos. Laidoztatu y laidostatu son las únicas formas presentes en los textos, siendo la segunda algo más frecuente.
[Iesus] ezagunek eta adiskideek utzi dute laidoztaturik. SP Imit II 1, 5 (Ch abandonatua laidoen eta doloreen erdian). Harekien gurutzefikatuak zirenek ere laidoztatzen zuten orobat. He Mc 15, 32 (Lç iniuriatu, Dv irain egin ). [Gizonak] desohoratzen eta laidoztatzen zuelakotzat lurra. Lg I 27. Thuz estalia eta guzia laidostatua. Lg II 153. Juduek gisa guzietara eskarniatu, laidoztatu, thormentatu zuten Jesu-Kristo. Dh 221. Nola atrebi naiteke zure laidoztatzera. Gy Visites 190 (ap. Dv). Zu, Jauna, ni salbatzeagatik, laidoztatua izatu zinen. Dv LEd 58. Ehoa, burlatua, laidoztatua mendez mende. Hb Egia 92. Absalon horrek berak laidoztatu zuen gero bere aita Dabid. AxIp 170. Giristinoak laidostatuak eta mehatxatuak dire gaixtoez. Prop 1876-77, 17. Egun guziez kontrariatuz eta laidostatuz, laster hil-arazi zuten Aita-Saindu hura. Elsb Fram 129. Bekoz-beko laidosta ez badezake, bederen gibeletik sartuko dio eztena. HU Zez 99. Neke baita ere [...] lañoki mintzatzea, elgar kitzikatuz nehoren beharriak laidostatu gabe. JE Bur 147. Hitz garratz eta larriekin itsuski laidostatzen du. Zub 23. Bere izakera ukatzea, bere biotza laidoztatzea. Vill Jaink 153. Aita laidostatzen duenak, bere burua histen du. EZBB II 109.
v. tbn. Lap 153 (V 68). Laidostatu: JesBih 455. Laph 114. Jaur 172. CatS 45. Arb Igand 121. Ip Hil 24. CatJauf 81. Barb Sup 92. Etcham 57. Herr 26-4-1956, 1. Alt LB 45. Lf in Casve SGrazi 13.