diakro. Diácono.v. diakono. Tr. Exclusivamente septentrional.
Pastor, surbeillant eta diakre guziék. LçIns G, 6v (Ol yaurotseiñak, Ker laguntzailleak
).
Diakreak diraden emazte bederaren senhar, gobernatzen dituztelarik honestki bere haurrak eta bere etxeak. "Les diacres"
.Lç1 Tim 3, 12 (TB diakroak
).
Abade da, kalonje da, diakre ordenatu. (c. 1689). BertsZB 134.
Apez, diakre, fraide. Bp II 63.
Diakreak ere izan behar dire orobat honestak. He1 Tim 3, 8 (Dv diakreak
).
Eta gero berantxago, ordenatu diakre. JnnSBi 148.
Diakre-estola. Ib. 106.
Flodegera, katedraleko diakre-nagusia. Ib. 107.
Zazpi diakreak. CatJauf 130.
Nicee deithu hirian egin aphezpiku, aphez eta diakre bilkura handiak. ZerbIxtS 100.
Predikari handi bat heldu zela ikusirik, buruzagiek doidoia diakre zelarik hasarazi zuten. ZerbAzk 54.
Ene diakre urtea igurikatu gabe, erizain izaiten hasi semenarioan.LarreArtzainE 161.