EODA completo

- Ayuda

*: Reemplazar uno o más caracteres
(mendi*, aba*za, *mendi)

?: Reemplazar un solo caracter
(oihan?, e?titxu, ?adriano)

Berasko - Pertsona-izenak - EODA

Berasko

Belasco (español)
Sexo:
masculino 
Hipocorístico:
No 
Normativización:
publicación de la Comisión 

Nombre vasco frecuente en la Edad Media. En 1131, por ejemplo, se documenta en Valpuesta (Burgos) y en 1173 en Artaxoa / Artajona (Nafarroa / Navarra) (Berasco Aoçavala). Se le ha relacionado con bele 'cuervo', pero al parecer el origen del nombre hay que buscarlo en el antropónimo Bela, procedente de Bigila, Begila, Beila y bien documentado entre nosotros.

  • brasco - (1010-1032, 1072-1100 [1873]) RAY.SORDE , IX. dok., 11. or.
    (...)
    Conquisitor hujus ville fuit Brasco [3. oharra: Brascon, abbé de Sorde entre 1072 et 1100 (...)] abbas, qui dedit centum solidos ad comitem
    (...)

    Qué: Abatea
    Dónde: Sorde
    Origen: RAY.SORDE

  • belascuza - (1046 [1951, 1969]) LUC.BMVAL , 9 [M.NLCDI, FLV 1, § 5, 7. or. (25. oharra)]
    (...)
    Coexistía [Domicussa], como se ve, con Domeca: cf. Ortissa de Enassurieta, García Larragueta 221. s., 1230 (Mañeru); y posiblemente Belascuza (1046), Blascuza (1053), M. Lucas Alvarez, Libro Becerro del monasterio de Valbanera, 1951, 9 y 22. Será a lo sumo indirecta la relación con domna Marchesa (Marquesa) en doc. de Buñuel (258, 1211), o sea de zona totalmente romance, en el que se da un notable ejemplo de sonorización tras nasal: in termino qui uocatur Cumbo Nouo in meo peccullar ('pegujar, pegujal')
    (...)

    Qué: Antroponimoa
    Dónde: Valvanera
    Origen: M.NLCDI

  • b(e)lasco rapinatiz, blasco rapinatiz de uilla oria - (1050-1100 [1965, 1969]) LACMAR.CDI1 , 77 [M.NLCDI, FLV 1, § 9, 12. or. (46. oharra)]
    (...)
    Cf. aquí B(e)lasco Rapinatiz, Blasco Rapinatiz de Uilla Oria (77, 2.a mitad del s. XI)
    (...)

    Qué: Antroponimoa
    Dónde:
    Origen: M.NLCDI

  • blascuza - (1053 [1951, 1969]) LUC.BMVAL , 22 [M.NLCDI, FLV 1, § 5, 7. or. (25. oharra)]
    (...)
    Coexistía [Domicussa], como se ve, con Domeca: cf. Ortissa de Enassurieta, García Larragueta 221. s., 1230 (Mañeru); y posiblemente Belascuza (1046), Blascuza (1053), M. Lucas Alvarez, Libro Becerro del monasterio de Valbanera, 1951, 9 y 22. Será a lo sumo indirecta la relación con domna Marchesa (Marquesa) en doc. de Buñuel (258, 1211), o sea de zona totalmente romance, en el que se da un notable ejemplo de sonorización tras nasal: in termino qui uocatur Cumbo Nouo in meo peccullar ('pegujar, pegujal')
    (...)

    Qué: Antroponimoa
    Dónde: Valvanera
    Origen: M.NLCDI

  • lob brasc de salvaterre - (1058-1119 [1873]) RAY.SORDE , XIX. dok., 16. or.
    (...)
    Testes et visores: Lob Brasc de Salvaterre et Garsi Gilem de Salinis et Eimo et Arremon Giralt et Fort Garsies de Barrere
    (...)

    Qué: Lekukoa
    Dónde: Landak, Sorde
    Origen: RAY.SORDE

  • bras gilem, brasc gilem - (1060- [1873]) RAY.SORDE , XXXIX. dok., 30. or.
    (...)
    sed nepotes ejus, videlicet Bras Gilem et Raimon Gilem, in fortudine et in robore suo, obtinerunt eum vim facientes, donec ipse Bras Gilem daret filium suum Sancto-Johanni, offerens illum ad servitium Dei [...] et abbas Gilelmus dedit ad Bras Gilem, nepotem suum, tantum in vita sua et postea Brasc Gilem et ipse abbas et Raimon Gilem cum una parte in Clavera nassa dederunt pro Arnaldo puero et X solidos Deo et Sancto-Johanni
    (...)

    Qué: Emailea
    Dónde: Saint-Cricq-du-Gave (?)
    Origen: RAY.SORDE

  • blasco gardeleiz, belasius - (1068-1078 [1991]) JIM.ESTN , 182. or. (663. oharra, 225. or.)
    (...)
    XVI. Pamplona y sus nombres [en Fontes Linguae Vasconum, XXIII, núm. 57 (1991), Pamplona: Gobierno de Navarra, pp. 55-76] […] 3. El nombre vasco […] 3.2. Documentación medieval en latín (siglos XI-XII) […] 3.2.1. Irunia. Iruniensis El apelativo euskérico Irunia y el gentilicio Iruniensis alternan con las formas cultas Pampilona, Pampilonia, Pampilonensis, desde el episcopado de Jimeno (1005-1024)659 [GOÑI GAZTAMBIDE, 1979, pp. 153-159] y durante los de sus sucesores del siglo XI y primera mitad del XII, concretamente los obispos Sancho (1024-1052),660 [GOÑI GAZTAMBIDE, 1979, pp. 160-187. «Episcopus Sancius in Irunia» (1048), UBIETO ARTETA, 1962-1963, núm. 96; año 1049, MARTÍN DUQUE, 1983, 45; «Sancius lruniensis [Yruniensis] episcopus» (1047), MARTÍN DUQUE, 1983, núms. 39, 41 y 42] durante cuyo mandato fue expedido un documento sobre la iglesia de Santa Cecilia «in Pampilonia» o «de Sancta Cecilia in Irunia»,661 [MARTÍN DUQUE, 1983, núm. 23] Juan (1054-1068),662 [GOÑI GAZTAMBIDE, 1979, pp. 188-208. «Johannes episcopus in Irunia» (1056-1068), UBIETO ARTETA, 1960, núm. 37, 40, 42 y 48; UBIETO ARTETA, 1962-1963, núm. 126, 136 y 156; MARTÍN DUQUE, 1983, núms. 57, 69, 71 y 82. «Johannes episcopus Iruniensis» (1066), MARTÍN DUQUE, 1983, núm. 76. «Johannes episcopus Ilinensis» (sic) (1065), UBIETO ARTETA, 1960, núm. 49] Blasco Gardeleiz (1068-1078),663 [GOÑI GAZTAMBIDE, 1979, pp. 210-223. «Belasius episcopus in Irunia», UBIETO ARTETA, 1960, núm. 58 y 55; LACARRA, 1965, núms. 44 y 56; MARTÍN DUQUE, 1983, núms. 88, 89, 90, 95, 96, 100 y 101. «Irunie sedis eglesie episcopus» (1072), LACARRA, 1965, núm. 51; Iruniensis (Yruniensis) sedis, ecclesia, episcopus, año 1069, LACARRA, 1965, núms. 45 y 46. Un documento falsificado del siglo XI cita la «Sedes Iruniensis in Pampilonensi territorio», MARTÍN DUQUE, 1983, núm. 87] del infante García (1078-1083),664 [GOÑI GAZTAMBIDE, 1979, pp. 224-227] obispo «in Jaca et in Irunia».665 [MARTÍN DUQUE, 1983, núm. 105. Regente «ecclesia Jaccense atque Iruniense» (1079), LACARRA, 1965, núm. 60; año 1079, MARTÍN DUQUE, 1983, núm. 106; año 1080, LACARRA, 1965, núm. 61]
    (...)

    Qué: Apezpikua
    Dónde: Iruñea
    Origen: JIM.ESTN

  • jaun mauri blascoz de bosturia - (1070 [1987]) DRPLV , II, 150. or.
    (...)
    Pertsona izenetan, bestalde, egungo egunean jaun eta andre hitzak gibelean ipintzeko joera hedaturik badago ere, Altube jauna, eta abar, testu zaharretan aitzinean joaten ziren, eta egungo egunean maiz Euskal Herriko ifarraldean ere bai: Jaun Enneco Didacoz de Murueta, Jaun Mauri Blascoz de Bosturia, Jaun Nuno Momez de Arratia, (1070, S. Juan de la Peña). ikus nire lana, Las leng. de los vizc., Bilbao 1985, §8, Jaun Umea, (1243. El gran Pr. de Nav., dok. 300). Ikus baita ere Garibai-k XVI-garren mendean bilduriko kanta zaharrean agertzen den andra Milia Lasturco, Luis Michelena, Textos arcaicos vascos, Madrid 1964, 3.1.5.
    (...)

    Qué: Antroponimoa
    Dónde: Bizkaia
    Origen: DRPLV

  • brasconem - (1072-1100 [1873]) RAY.SORDE , XXV. dok., 20. or.
    (...)
    Et Tota venit ad Brasconem [6. oharra, 21. or.: Brascon, abbé de Sorde, entre 1072 et 1100 (...)] abbatem, et ad Garsiam Alem, monachum, qui tenebat in obedientia Sanctum-Petrum de Urist et quesivit ipsam obedientiam quam dederit
    (...)

    Qué: Abatea
    Dónde: Sorde
    Origen: RAY.SORDE

  • brasco - (1072-1105 [1873, 1986]) RAY.SORDE , XXXI bis [IRI.TVC, 179. or.]
    (...)
    7. En el Cartulario de Sorde, si bien escrito en latín, hay indicios de la existencia del gascón como forma románica, pero en lo que se refiere a ciertos nombres de persona continúa la tradición de área vasca, incluso cuando no se refiere a la zona considerada actualmente como tal (6 [oharra, 252. or.: Paul Raymond, Cartulaire de l'abbaye de Saint Jean de Sorde, Paris y Pau 1873]). Así, nos encontramos con formas [...] como Brasco (entre 1072 y 1105, doc. XXXI-bis), abad de Sorde, -en los documentos Sordua-, y Gilem Brasc (entre 1105 y 1119, doc. LI), con referencia a Castagnède, quartier de Bonnut, commune du canton et de l'arrondissement d'Orthez, basadas en Berasco, que a su vez procede de Belasco, con paso de -l- intervocálica a -r- entre hablantes vascos
    (...)

    Qué: Antroponimoa
    Dónde: Sorde
    Origen: IRI.TVC

  • raimundi brasc - (1072-1105 [1873]) RAY.SORDE , XXIII. dok., 18. or.
    (...)
    videlicet quod, perpetuo jure, se subdidit omnis villa Beato-Johanni, hac conditione, ut, unoquoque anno, unusquisque pagensis concederet vii panes et duas concas annone et singulos porcos, si in suas vel aliorum domos haberent, excepto Fontanellas et domum Raimundi Brasc
    (...)

    Qué: Etxe jabea
    Dónde: Sain-Cricq-du-Gave
    Origen: RAY.SORDE

  • brasconi, brasco - (1072-1105 [1873]) RAY.SORDE , XXXI bis. dok., 24. or.
    (...)
    In terra quoque Sancti-Johannis sunt duo mansi cum serviciis suis, quam debent tenere cum tertia parte ecclesie quam debent cantare et rectum facere Sancto-Johanni et abbati, ipsi qui sunt de genere, bone memorie viri, Ainerii patris, Brasconi [3. oharra: Brascon, abbé de Sorde, entre 1072 et 1105]. Ipsam vero terciam partem abba Sancti Johannis Brasco dedit ad patrem Ainerii qui fuit de Goossa
    (...)

    Qué: Abatea
    Dónde: Sorde
    Origen: RAY.SORDE

  • bras garsies de luxa - (1072-1105 [1873]) RAY.SORDE , XLI. dok., 32. or.
    (...)
    Postea Bras Garsies de Luxa veniens in curia ad dompnum abbatem Geraldum eta ad alios fratres propter viridarium, dederunt ei cum tali convenientia
    (...)

    Qué: Emailea
    Dónde: Lüküze, Sorde
    Origen: RAY.SORDE

  • fort brasc de oure - (1072-1105 [1873]) RAY.SORDE , XLII. dok., 33. or.
    (...)
    Et firmavit hoc fidejussoribus Bergon Gilem de Sendos et Fort Brasc de Oure [4. oharra: Œire-Gave]
    (...)

    Qué: Fidatzailea, herria
    Dónde: Sorde
    Origen: RAY.SORDE

  • leo brasc - (1072-1105 [1873]) RAY.SORDE , XLII. dok., 33. or.
    (...)
    Visores: Leo Brasc, Gilem Aquem de Serra, Pontius de Laurfonta, Gasie Arnaut de Leren et Bergon Arnaut
    (...)

    Qué: Lekukoa
    Dónde: Santa Susana (Bearno), Sorde
    Origen: RAY.SORDE

  • fort brasc de oure - (1072-1105 [1873]) RAY.SORDE , LXXIII. dok., 59. or.
    (...)
    Et adfirmavit hoc fidejussoribus Bergun Gilem de Sendos et Fort Brasc de Oure
    (...)

    Qué: Fidatzailea, herria
    Dónde: Sorde
    Origen: RAY.SORDE

  • berasco arceiz - (1077 [1881]) CIERB.IABAL1 , F.232 [LU.NOBDP, II, 155. or.]
    (...)
    Cart de Leyre [...] fº 232, 1077: Berasco Arceiz
    (...)

    Qué: Gizona
    Dónde: Nafarroa
    Origen: LU.NOBDP

  • berasco arce-iz - (1077 [1881]) CIERB.IABAL1 , F.232 [LU.NOBDP, III, 160. or.]
    (...)
    Cart. de Leyre [...] fº 232, acte de 1077: Berasco Arce-iz
    (...)

    Qué: Gizona
    Dónde: Leire
    Origen: LU.NOBDP

  • blasco de cinaurriza - (1082 [1930]) IRI.LVATM , 2, 13. par., 3, 17. or.
    (...)
    El Abad de Cenarruza aparece, sin embargo, como confirmante en un documento de 1082 del Cartulario de San Millán de la Cogolla: abbate domno Blasco de Cinaurriza (3. oharra, 87. or.: Edición del P. Luciano Serrano, Madrid 1930. Hay también otra edición de Antonio Ubieto Arteta, Cartulario de San Millán de la Cogolla (759-1076), Valencia 1976. Las citas se hacen de la de Serrano, y las de Ubieto van como observaciones)
    (...)

    Qué: Abatea
    Dónde: Ziortza
    Origen: IRI.LVATM

  • blasconi - (1093 [1930]) IRI.LVATM , 15. par., 18. or.
    (...)
    En otro [documento de San Millán] de 1093, nº 281: Ego igitur domna Tecla cometissa [...] offero ad atrium almi Dei confessoris Emiliani presbiteri, et tibi patri spirituali Blasconi abbati, presentibus ac succedentibus fratribus
    (...)

    Qué: Abatea
    Dónde: Donemiliaga
    Origen: IRI.LVATM

  • blasco lopeiz de guesa - (1099 [1987]) DRPLV , II, 200. or.
    (...)
    La pronunciación popular entre hablantes vascos de la terminación procedente del genitivo latino llegó a sentirse como sufijo meramente patronímico que podía aplicarse a cualquier nombre, independientemente de su forma y estructura originaria. Así, el onomástico Lope, con vocalismo romanizante procedente de la forma latina Lupi, variante de Lupius, cfr. Lvpius (CIL. m, 6010/123), con doblete Lupus, cuyo genitivo de época clásica no hay que confundir con el Lupi señalado, de donde Lupo, -onis. recibe el sufijo, ya autónomo, -itz, que tenía también la variante -tz, -probablemente de influencia románica más tardía a partir de formas evolucionadas del tipo Ennecons > *Ennecos, registrándose, por una parte, Blasco Lopeiz de Guesa (1099, Leire, 91), y por otra, senior Lope Lopez in Uno Castello (1098, Leire, 61), así como también senior Lupi Lupiz de Rosta (1091, Leire, 143), escrito con formas conservadoras del vocalismo antiguo, y senior Eneco Lopiz de Bizcaia (1043, Leire, 11), documentado en otra parte como placuit nobis et comiti Eneco Lupiz, qui est rector in illa patria qui dicitur Vizcaia et Durango, (año 1051), publicado por Llorente, nº 41, y por Pidel Fita en BRAH, 3 (1883), p. 206, (16)
    (...)

    Qué:
    Dónde:
    Origen: DRPLV

  • fort-brasc de peire-lonke - (1100-1200 [1873, 1986]) RAY.SORDE , CXLIV [IRI.TVC, 181. or.]
    (...)
    sufriendo, por otra parte, Lantabat la ultracorrección de oclusiva sorda tras nasal a que nos hemos referido antes en §8 y en nota (8), de la misma manera que en de le terre de Bile-Lonke y Fort-Brasc de Peire-Lonke, (s. XII, doc. CXLlV [Cartulario de Sorde, Raymond, 1873] referente a Saint-Cricq-du-Gave)
    (...)

    Qué: Herria (Saint-Cricq-du-Gave)
    Dónde: Akitania
    Origen: IRI.TVC

  • wilelmi brasqui - (1100-1200 [1873]) RAY.SORDE , CLXXIII. dok., 146. or.
    (...)
    Lo casau Wilelmi Brasqui VI denarios
    (...)

    Qué: Zergaduna
    Dónde: Saliese
    Origen: RAY.SORDE

  • brasc garsies - (1105-1118 [1873]) RAY.SORDE , LVIII. dok., 48. or.
    (...)
    Et donum hoc factum est in presentia abbatis Ainerii et aliorum monachorum, videntibus providentibus viris: Bergon Garsias et Brasc Garsies [9. oharra: Brasc Garsie de Luxe (...)] et Lub Garsies et aliis multis
    (...)

    Qué: Lekukoa
    Dónde: Lüküze, Sorde
    Origen: RAY.SORDE

  • gilem brasc - (1105-1119 [1873, 1986]) RAY.SORDE , LI [IRI.TVC, 179. or.]
    (...)
    7. En el Cartulario de Sorde, si bien escrito en latín, hay indicios de la existencia del gascón como forma románica, pero en lo que se refiere a ciertos nombres de persona continúa la tradición de área vasca, incluso cuando no se refiere a la zona considerada actualmente como tal (6 [oharra, 252. or.: Paul Raymond, Cartulaire de l'abbaye de Saint Jean de Sorde, Paris y Pau 1873]). Así, nos encontramos con formas [...] como Brasco (entre 1072 y 1105, doc. XXXI-bis), abad de Sorde, -en los documentos Sordua-, y Gilem Brasc (entre 1105 y 1119, doc. LI), con referencia a Castagnède, quartier de Bonnut, commune du canton et de l'arrondissement d'Orthez, basadas en Berasco, que a su vez procede de Belasco, con paso de -l- intervocálica a -r- entre hablantes vascos
    (...)

    Qué: Antroponimoa
    Dónde: Ortese
    Origen: IRI.TVC

  • fort brasc de bortas et de garon - (1105-1119 [1873]) RAY.SORDE , L. dok., 38. or.
    (...)
    Fort Brasc de Bortas et de Garon [2. oharra: Pour Goron], pro redemptione anime sue et de parentum suorum, dedit casalem prope Sanctum-Vincentum de Bortas Deo et Sancto-Johanni [...] Visores et testes Brasc Gilem de Garon et Gilem Brasc, frater ipsius Fort Brasc
    (...)

    Qué: Emailea, herriak (Bortas, Goron)
    Dónde: Pouillon aldea
    Origen: RAY.SORDE

  • brasc gilem de garon - (1105-1119 [1873]) RAY.SORDE , L. dok., 38. or.
    (...)
    Visores et testes Brasc Gilem de Garon et Gilem Brasc, frater ipsius Fort Brasc
    (...)

    Qué: Lekukoa, herria (Goron)
    Dónde: Bortas-Goron (Landak)
    Origen: RAY.SORDE

  • gilem brasc - (1105-1119 [1873]) RAY.SORDE , L. dok., 38. or.
    (...)
    Visores et testes Brasc Gilem de Garon et Gilem Brasc, frater ipsius Fort Brasc
    (...)

    Qué: Lekukoa
    Dónde: Bortas-Goron (Landak)
    Origen: RAY.SORDE

  • gilem brasc de garon - (1105-1119 [1873]) RAY.SORDE , L. dok., 38. or.
    (...)
    Ipse quoque emerat eum de Fort Dat et dederat X solidos et apprehenderat fidejussores Sanz Garsias de Bortas et Gilem Brasc de Garon
    (...)

    Qué: Fidatzailea
    Dónde: Bortas-Goron (Landak)
    Origen: RAY.SORDE

  • gilem brasc - (1105-1119 [1873]) RAY.SORDE , LI. dok., 39. or.
    (...)
    Heredes quoque de Sancta-Maria de Casted Fort Gillem et Doat Gilem et Gilem Brasc, venientes in contencione per decimam eujusdam vinee vicecomitis cum abbate Ainerio
    (...)

    Qué: Sinatzailea
    Dónde: Bonnut (Bearno)
    Origen: RAY.SORDE

  • brasc garsies de luxa - (1105-1119 [1873]) RAY.SORDE , LVII. dok., 45. or.
    (...)
    in presentia fratrum suorum, Bergon Garsies et Bernard Garsies et Arremon et Brasc Garsies de Luxa [...] Hanc conventionem et hoc pactum fecerunt, coram vicecomitem Gastone et coram multis aliis quorum ista sunt nomina, de Amixa: Brasc Garsias de Luxa et Lob Garsies, frater ejus, Arnaut Arramon de Bigaoos et Bernard Arramon, Sanz Lub de Erm et Gileminge de Bidegana, vicecomes de Salt, Gilem Arramon, Arnal Garsies de Gavaston
    (...)

    Qué: Lekukoa, herria
    Dónde: Lüküze
    Origen: RAY.SORDE

  • doad brasc, donatus brascus - (1105-1119 [1873]) RAY.SORDE , XXXI. dok., 23, 24. or.
    (...)
    Bernard Gilem de Lane, nepos Doad Brasc, vulneratus a Vacceis mortali vulnere in Plesla-Campia [...] et post sepulturam miserunt istos predictos monachos Donatus Brascus et ejus uxor et presbyter Eiquelmus, et soror ejusdem Bernardi, nomine Gasen
    (...)

    Qué: Emaile baten iloba
    Dónde: Landak
    Origen: RAY.SORDE

  • wilelmus brascus - (1105-1119 [1873]) RAY.SORDE , XXXIII. dok., 25, 26. or.
    (...)
    Denique decima partem ejusdem ecclesie comparavit monachus, Wilelmus Brascus [2. oharra, 26. or.: Le moine Guilhem Brasc vivait au temps de l'abbé Ainer], de quodam homine, Guilemtina de Urdasen, quem occiderun Vaccei in domo sua et dedit Sancto-Johanni, jure perpetuo [...] Ipse quoque Wilelmus Brascus dedit pagensem in Sendos unum Sancto-Johanni, nomine Sanz Brasc, reddentem tres censum et fidejussores ad mandatum abbatis
    (...)

    Qué: Lekaidea
    Dónde: Sorde
    Origen: RAY.SORDE

  • brasc garsies - (1105-1119 [1873]) RAY.SORDE , LIX. dok., 49. or.
    (...)
    cum testibus et visoribus: Brasc Garsies [4. oharra: Brasc Garsie de Luxe (...)] et aliis de Amixa senioribus
    (...)

    Qué: Lekukoa
    Dónde: Lüküze
    Origen: RAY.SORDE

  • sanz brasc - (1105-1119 [1873]) RAY.SORDE , XXXIII. dok., 26. or.
    (...)
    Ipse quoque Wilelmus Brascus dedit pagensem in Sendos unum Sancto-Johanni, nomine Sanz Brasc, reddentem tres censum et fidejussores ad mandatum abbatis
    (...)

    Qué: Herritarra
    Dónde: Sendòs (Bearno)
    Origen: RAY.SORDE

  • brasc peireca - (1105-1119 [1873]) RAY.SORDE , LX. dok., 50. or.
    (...)
    et firmavit per manus Brasc Peireca, ut post mortem suam solute et integre reddat Sancto-Johanni
    (...)

    Qué: Sinatzailea
    Dónde: Sorde
    Origen: RAY.SORDE

  • brasc garsie de navars, garses - (1105-1119 [1873]) RAY.SORDE , VIII. dok., 9. or.
    (...)
    scilicet unus fidiator fuit Brasc Garsie de Navars [8. oharra, 10. or.: Nabas, commune canto de Navarrenx (...)] et alter Arnaut Garsies de Monen et scripturam posteris tradentes manu sua corroboraverunt [...] et illa firmavit per supradictos fidejussores Brasc Garses de Navars et Arnaut Garsies de Munen
    (...)

    Qué: Fidatzailea (herria)
    Dónde: Saint-Gladie
    Origen: RAY.SORDE

  • lob brasc de salbaterre - (1105-1119 [1873]) RAY.SORDE , VIII. dok., 9. or.
    (...)
    Visores et testes: [...] Lob Brasc de Salbaterre [12. oharra, 10. or.: Sauveterre, chef-lieu de canton de l'arrondissement d'Orthez (...)]
    (...)

    Qué: Fidatzailea (herria)
    Dónde: Saint-Gladie
    Origen: RAY.SORDE

  • brasc garsies de luxa - (1105-1119 [1873]) RAY.SORDE , VIII. dok., 9. or.
    (...)
    Visores et testes: [...] Brasc Garsies de Luxa [13. oharra, 10. or.: Luxe, commune du canton de Saint-Palais (...)]
    (...)

    Qué: Fidatzailea (herria)
    Dónde: Saint-Gladie
    Origen: RAY.SORDE

  • bras lub - (1110- [1873]) RAY.SORDE , LXV. dok., 53. or.
    (...)
    Et dedit fidiatores dompnus abba Ane Cendul et Bras Lub
    (...)

    Qué: Fidatzailea
    Dónde: Sorde
    Origen: RAY.SORDE

  • brasc g. de luxe, brasc garsie de luxe - (1119-1136 [1873]) RAY.SORDE , LXXXIII. dok., 68. or.
    (...)
    DONUM BRASC G. DE LUXE [1. oharra, 69. or.: Brasc Garsie de Luxe (...)] DE ECCLESIA DE BEYRIE // Brasc Garsie de Luxe, adveniente die obitus sui, recordans dominici precepti dicentis: (...)
    (...)

    Qué: Emailea
    Dónde: Bithiriña, Sorde
    Origen: RAY.SORDE

  • bras garsies de luxe - (1119-1136 [1873]) RAY.SORDE , LXXXVI. dok., 71. or.
    (...)
    Fidejussores Bras Garsies de Luxe, Espanol de Domesan
    (...)

    Qué: Fede-emailea, herria
    Dónde: Lüküze, Sorde
    Origen: RAY.SORDE

  • brasc auriol de larsabal - (1120 [1873, 1986]) RAY.SORDE , VII [IRI.TVC, 182. or.]
    (...)
    En cualquier caso se documenta ya en 1120 como Brasc Auriol de Larsaval, (doc. VII), y en 1167 como Gasiou de Larceval, (doc. CLXXX)
    (...)

    Qué: Antroponimoa
    Dónde: Akitania
    Origen: IRI.TVC

  • brasc auriol de larsaval - (1120/01/08 [1873]) RAY.SORDE , VII. dok., 7. or.
    (...)
    Item fuere alii quam plures testes et visores quorum nomina tediosum est scribere per singula: Brasc Auriol de Larsaval [16. oharra, 8. or.: Larceveau, commune du canton d'Iholdy (...)]
    (...)

    Qué: Lekukoa (herria)
    Dónde: Garazi-Sorde
    Origen: RAY.SORDE

  • brasc garsies de luxa - (1121- [1873]) RAY.SORDE , XLVII. dok., 36. or.
    (...)
    pro anima ejus dederunt ipsum viridarium videlicet uxor ejus et filius ejus, Arago, et fratres ejus, Bergon Garsias et Bernard Garsias et consobrini ejus, Brasc Garsies de Luxa [4. oharra: Brasc Garsie de Luxe est souvent cité (...)] et Lob Garsias, et alii parentes
    (...)

    Qué: Emaileen iloba, herria (Lüküze)
    Dónde: Garrüze, Lüküze
    Origen: RAY.SORDE

  • brasch arravye - (1150-1167 [1873]) RAY.SORDE , IV. dok., 4. or.
    (...)
    Fidejussores sunt Comdet de Miremont, Brasch Arravye, Garsion de Kios. Testes sunt: episcopus Aquensis, Arnalt-Gylem; R. Arnalt de Mirepeis et multi alii et fratres ejus et sorores
    (...)

    Qué: Zinpekoa
    Dónde: Sorde
    Origen: RAY.SORDE

  • brasc d'arrodel - (1150-1167 [1873]) RAY.SORDE , CXVII. dok., 98. or.
    (...)
    Sunt autem VI jornate, excepto lo casau, una est inter terram deu casau Moce de Corrau, et inter terram de casau Bras d'Arrodel, aliam est inter duas terras deu casau Avarheet de Media-Villa, tercia est a Pom Ferran inter terram deu casau de Cumlider et inter terram deu casau similiter de Media-Villa, quarta est a Cassieit
    (...)

    Qué: Etxea edo jabea
    Dónde: Domintxaine [?]
    Origen: RAY.SORDE

  • brasc garsies de luxe - (1167 [1873]) RAY.SORDE , CLXXX. dok., 153. or.
    (...)
    Dederunt namque monachi C solidos Morlanensis monete viceconsuli et ipse firmavit donum predecessorum pro se et suis successoribus in perpetuum, per manum Brasc Garsies de Luxe [9. oharra, 154. or.: Brasc Garsie de luxe (...)] et Sanz Gale de Yvarole et Gasiou de Larcebal
    (...)

    Qué: Baigorriko bizkondearen mandataria, herria
    Dónde: Sorde, Amikuze
    Origen: RAY.SORDE

  • brasconis de sancta-maria - (1167 [1873]) RAY.SORDE , CLXXX. dok., 153. or.
    (...)
    sub testimonio et quorumdam sacerdotum scilicet Wilelmi de Yvarola, Girau de Hospitali et Brasconis de Sancta-Maria [17. oharra, 154. or.: Il s'agit du fief de Sainte-Marie, dans la commune de Saint-Jean-Pied-de-Port, ou de celui de Sainte-Marie dans la commune de Larceveau qui faisait partie du pays d'Ostabaret, arrondissement de Mauléon], ad ultimum in evidencia populi de Ostebad
    (...)

    Qué: Apaiz lekukoa, etxea
    Dónde: Sorde, Donibane Garazi edo Larzabale
    Origen: RAY.SORDE

  • berasco sanoiz - (1168 [1957, 1969]) GLAR.GPNASJ , 36 [M.NLCDI, FLV 1, § 16, 52. or.]
    (...)
    Berasco Sanoiz 36, 1168, Sagüés
    (...)

    Qué: Antroponimoa
    Dónde: Sagues
    Origen: M.NLCDI

  • berasco aoçavala - (1173 kop. [1968, 1990]) DRPLV , III, 173. or. (Lizarrako jardunaldiak, OV, 7. liburukian argitaratu gabe)
    (...)
    Berasco Aoçavala, c. 1173, doc. 133, Artajona, 'que tiene la boca ancha, o abierta'. [José María Jimeno Jurio, Documentos medievales artajoneses (1070-1312), Pamplona 1968].
    (...)

    Qué:
    Dónde:
    Origen: DRPLV

  • berasco aoçavala - (1173- [1968, 1969]) JIM.DMA , 133 [M.NLCDI, FLV 1, § 12, 48. or.]
    (...)
    El tipo de compuesto posesivo o exocéntrico, formado por sustantivo + adjetivo, ejemplificado ya por Burugorri (arriba, § 11 ) 'que tiene la cabeza roja' se repite, por ej., en Berasco Aoçavala 'que tiene la boca abierta (o ancha)' en Artajona (133, h. 1173)
    (...)

    Qué: Antroponimoa
    Dónde: Artaxoa
    Origen: M.NLCDI

  • brasco jaun_ - (1189, 1334 [1926, 1966, 2011]) DAR.DUB.PROC , 111. or. [IKER.27, 152. or. (Indéterminés Cize)]
    (...)
    brasco Jaun_, témoin à Saint-Michel, 1189, 1334 (Procès p. 111)
    (...)

    Qué: Lekukoa
    Dónde: Eiheralarre
    Origen: IKER.27

  • beiasco - (1189, 1334 [1926, 1966, 2011]) DAR.DUB.PROC , 110. or. [IKER.27, 273. or. (Population Saint-Jean-Pied-de-Port avant 1250)]
    (...)
    beiasco Prêtre de Ste Marie, 1189, 1334 (Procès p. 110)
    (...)

    Qué: Elizgizona
    Dónde: Donibane Garazi
    Origen: IKER.27

  • berasco ceea - (1210 [1965, 1969]) LACMAR.CDI1 , 253 [M.NLCDI, FLV 1, § 12, 15-16. or.]
    (...)
    Gutia (domna Gutia 21, 1061, Cárcar, pero también Domeca Guchia y Munio Guchi 227, 1203) (58 [No se debe al azar, desde el punto de vista dialectológico, que esta variante aparezca en la muga de Alava, donde gutxi se documenta por lo menos desde el s. XIII. Hoy en día, y ya desde hace varios siglos, toda la zona occidental tiene tx, mientras que la oriental se mantiene fiel a guti, con t generalmente palatalizada]), sinónimo de Chipia: cf. Garcia Chico 115, 1127, Lop el Chico 238, 1204, Raol lo Petit 266 (1213). Su opuesto aparece en Domicu Andia (227, 1203) y cf. nota 56. En Semero filio de Berasco Ceea (1210) (59 [Suprimo una coma entre las dos últimas palabras. En ese doc. (253) Eneco Ortiz Eritzaco tiene que ser 'de Erice', a juzgar por Sancio de Eritz entre los testigos. También creo que sobra una coma, la segunda, en domna Tota, Apala, Belascoiz Çurça, donde B. tiene que ser patronímico y el último término un epíteto (vasc. zurtz 'huérfano/.-a'); claro que también Apala, por su origen, podría interpretarse así]) hay un cuasi sinónimo: vasc. ze(h)e 'menudo', contrapuesto a larri
    (...)

    Qué: Antroponimoa
    Dónde: Nafarroa
    Origen: M.NLCDI

  • berasco (sancio, eneco) errotaco - (1210 [1965, 1969]) LACMAR.CDI1 , 253 [M.NLCDI, FLV 1, § 6, 9. or.]
    (...)
    No es cosa de hacer una lista de derivados en -ko, de nombres propios (como el que acabamos de ver) o de nombres casi comunes, del tipo Docampo, Dorrego, Doual, del Valle, de las Heras, Delavigne, Deslandes, del Bosch, etc.: Lope Aylozco (175, 1169), Eneco Erroco (310, 1219), Munio Iturr Aldeco (227, 1203, y Sancio Iturraldeco 253, 1210), Domicu lnsauspeeco (227, 1203) (29 [Importante como indicio para la distribución de las variantes del nombre vasco de la 'nuez' y del 'nogal': nótese su -S-, determinante de la inicial de -pee-, de be(h)e 'parte inferior']) , Berasco (Sancio, Eneco) Errotaco, Domicu Elizaldeco, Semero Araueco (?, todos 253, 1210), P. Gamaraco 'de la Cambra' (318, 1222)' etc.
    (...)

    Qué: Antroponimoak
    Dónde: Nafarroa
    Origen: M.NLCDI

  • (belasco esquerra de) bagaiuarr - (1225- [1965, 1969]) LACMAR.CDI1 , 324 [M.NLCDI, FLV 1, § 14, 17. or.]
    (...)
    En toponimia, es merecedora de consideración una posible descomposición de Abaigar (además del texto de 1206, acabado de citar, hay P. de Auaigar 256, 1211, en Etayo) en (h)abe + igar, lit. 'árbol seco', descomposición que, sin más que admitir un fenómeno corriente de disimilacion, valdría también para (Belasco Esquerra de) Bagaiuarr en Muniain: 'haya seca' mejor que 'valle de hayas' (324, h. 1225). La variación formal en el adj. que significa 'seco' (contrapuesto a (h)eze, con referencia exclusiva a seres vivos, a sus miembros o partes) es importante para la dialectología vasca (Lizarraga de Elcano, por ej., emplea exclusivamente ear) : cf. Además quizá don Enego de Iarra (249, 1209, val de 0110)
    (...)

    Qué: Antroponimoa
    Dónde: Muniain
    Origen: M.NLCDI

  • jaun berasco ydoy - (1228 [1957, 1969]) GLAR.GPNASJ , 205 [M.NLCDI, FLV 1, § 7, 41. or.]
    (...)
    Hay que señalar, para acabar con el examen del sintagma de determinación formado por nombre más nombre, que la relación entre ambos puede ir marcada simplemente por yuxtaposición, es decir, por medio de compuestos en que el primer miembro determina al segundo. Esto era normal, al parecer, en topónimos cuyo primer elemento era un nombre de persona: en terminado de Garcia Videa (309, 1246, Aniz) (21 [Cf. Garceauidea en Irache (1283, Cirauqui), citado según Lacarra, Vasc. med., p. 39. Es también frecuente la composición con un topónimo (a menudo nombre de población) como primer miembro, sobre todo en designaciones de caminos: ena carrera de Aiiudivide (554, 1300, Artazu), al camino Yturgoyuidea (111, Ciriza, leído -indea), etcétera]), la vinea de Eçteve ardançea lit. 'la viña de Esteban' (391, 1261), in loco qui dicitur Jaun Berasco Ydoy 'el pantano de don Velasco' (205, 1228, Mañeru), enos terminos de... Necola (327, 1249, Ibargoiti) de Eneco + -ola, peça iuncta Ossando çuvia 'el puente de Ochando' (346, hacia 1252, Acella), en Ossaquivarr (525, 1290, Mañeru), cf. in Ochoco mendi Irache, 292, 1217. Pero aquí -ko no es el sufijo determinativo o adjetivador de que acabamos de hablar, sino su homónimo (22 [Cabe en lo posible que, en último extremo, tengan el mismo origen, pues su distribución histórica es prácticamente complementaria (-ko 'de' no puede añadirse a nombres animados, con los que el hipocorístico tiene especial afinidad); en aquitano, por el carácter mismo del material, sólo parece documentarse, en abundancia, el ú1timo: Belexconis gen., vasc. beltz 'negro'; Ombecco, cf. acaso vasc. ume, Vmme- en Lerga; Sembecconi dat., vasc. seme; Senicco, vasc. *seni 'niño'. En nuestros textos no siempre es fácil distinguirlos: en Mendico arte (422, hacia 1273, Garisoain), ¿mendico es 'montecillo' o bien 'del monte'? El uso posterior favorece la primera suposición]) de valor claramente diminutivo: cf. en Çuuycoaga (111, siglo XIII), que parece significar algo así como 'el lugar del puentecillo', con -aga de valor vagamente local lo mismo que en la pieça que dixen [sic] Çuviverriagua (310, 1246, Tajonar)
    (...)

    Qué: Idoia
    Dónde: Mañeru
    Origen: M.NLCDI

  • berasco coca (?) de echarri - (1232-1251- [1930]) LAC.OV , 250. or. [AHN, 74 b, fol. 28]
    (...)
    a) Apellidos y apodos [...] En Araynaz en Echarri, los fillos de Berasco coca (?) de Echarri, & de Belça çuria su muger... Gonçaluo Garçeiz de Odiaga
    (...)

    Qué: Antroponimoa
    Dónde: Etxarri Aranatz
    Origen: LAC.OV

  • brasc arnalt_ - (1249 [1966, 2011]) NAN.C , 193 [IKER.27, 337. or. (Prénoms (Basse-Navarre))]
    (...)
    brasc Arnalt_, 1249 (Archiv-Nav.193)
    (...)

    Qué: Bizilaguna
    Dónde: Nafarroa Beherea
    Origen: IKER.27

  • johan belasco - (1330) CAR.PNAXIV , 268 B (A dok. [AGN Reg. Comptos, nº 28], 65v)
    (...)
    Pedro, fi de Johan Belasco, VIII s.
    (...)

    Qué: Zergadun [peguyllarero] baten aita
    Dónde: Lerin
    Origen: CAR.PNAXIV

  • bertolomeo velasco - (1330) CAR.PNAXIV , 268 B (A dok. [AGN Reg. Comptos, nº 28], 65v)
    (...)
    Maria, fija de Bertolomeo Velasco, VIII s.
    (...)

    Qué: Zergadun [peguyllarero] baten aita
    Dónde: Lerin
    Origen: CAR.PNAXIV

  • tierno - (1330) CAR.PNAXIV , 271 B (A dok. [AGN Reg. Comptos, nº 28], 70v)
    (...)
    la del tierno, VIII s.
    (...)

    Qué: Zergaduna
    Dónde: Sesma
    Origen: CAR.PNAXIV

  • martin velasco - (1330) CAR.PNAXIV , 269 A (A dok. [AGN Reg. Comptos, nº 28], 66v)
    (...)
    fijos de Martin Velasco, III s.
    (...)

    Qué: Zergadun [non podiente] batzuen aita
    Dónde: Lerin
    Origen: CAR.PNAXIV

  • martin uelasco - (1330) CAR.PNAXIV , 264 A (A dok. [AGN Reg. Comptos, nº 28], 58r)
    (...)
    la de Martin Uelasco, VIII s.
    (...)

    Qué: Zergaduna
    Dónde: Lerin
    Origen: CAR.PNAXIV

  • pero garçeyz, belasco [sic] - (1330) CAR.PNAXIV , 264 B (A dok. [AGN Reg. Comptos, nº 28], 58v)
    (...)
    Pero Garçeyz, Belasco [sic], VIII s.
    (...)

    Qué: Zergaduna
    Dónde: Lerin
    Origen: CAR.PNAXIV

  • garcia belasco - (1330) CAR.PNAXIV , 267 A (A dok. [AGN Reg. Comptos, nº 28], 63v)
    (...)
    Garcia Belasco, VIII s.
    (...)

    Qué: Zergaduna
    Dónde: Lerin
    Origen: CAR.PNAXIV

  • pero uelasco - (1330) CAR.PNAXIV , 270 A (A dok. [AGN Reg. Comptos, nº 28], 67v)
    (...)
    Pero Uelasco, III s.
    (...)

    Qué: Zergaduna [non podiente]
    Dónde: Lerin
    Origen: CAR.PNAXIV

  • brasc d'isave - (1338 [1991, 1995]) DRPLV , V, 33. or.
    (...)
    Por otra parte tenemos también Brasc d'Isave a.1338 CartOssau 12A (p. 83), donde Brasc es una forma procedente de Berasco < Belasco, por paso de -l- intervocálica a -r- entre hablantes vascos, cfr. la localidad de Beraskoitz, vulgarmente Beskoitze, cuyo topónimo aparece en los mapas como Briscous, en zona vasca, formación que responde al patronímico correspondiente, con forma oficial de tipo gascón absolutamente desfigurada
    (...)

    Qué: Antroponimoa
    Dónde: Ossau
    Origen: DRPLV

  • martin velasco - (1350) CAR.PNAXIV , 322 B (B dok. [AGN Reg. Comptos, Caj. 31, nº 59], 9v A)
    (...)
    Martin Velasco
    (...)

    Qué: Zergaduna
    Dónde: Lerin
    Origen: CAR.PNAXIV

  • brasco - (1353 [1966, 2011]) NAN.C , 190 [IKER.27, 337. or. (Prénoms (Basse-Navarre))]
    (...)
    brasco homme à pied, compagnie de Luxe, en Normandie, 1353 (Archiv-Nav.190)
    (...)

    Qué: Oinezko gerlaria
    Dónde: Nafarroa Beherea, Lüküze, Normandia
    Origen: IKER.27

  • belasco - (1366) CAR.PNAXIV , 630 B (D.d dok. [AGN, sign. gb.], 162vB)
    (...)
    Belasco, fijo de Domingo Çerrena [107. Desde aquí hasta el final de esta relación (Maria Garcia) son non podientes]
    (...)

    Qué: Zergaduna [non podiente]
    Dónde: Lerin
    Origen: CAR.PNAXIV

  • brasc figau - (1873 [d. g.]) RAY.SORDE , CLXI. dok., 137. or.
    (...)
    Lo Brasc Figau similiter sicut Forto Garssias
    (...)

    Qué: Zergaduna
    Dónde: Vic-Susson
    Origen: RAY.SORDE

  • brasc gilem - (1873 [d. g.]) RAY.SORDE , CIV. dok., 86. or.
    (...)
    Brasc Gilem et Gassie Gilem de Camer e de Manz-Barraute fuerunt fratres et habebant medietatem ecclesie Sancti-Martini de Camer, et illam medietatem diviserunt per medium. Brasc Gilem, die obitus sui, dedit Sancto-Johanni suam quartam partem
    (...)

    Qué: Emailea
    Dónde: Akamarre, Sorde
    Origen: RAY.SORDE

  • fort-brasc de peire-lonke - (1873 [d. g.]) RAY.SORDE , CXLIV. dok., 119-120. or.
    (...)
    A le font de l'Arribere Sobira, inter le correje Fort-Bras de Peire-Lonke e le terre de le Faurie e le terre deu Pin, Lester es in medio, habemus XII jornatas terre
    (...)

    Qué: Lekua
    Dónde: Saint-Cricq-du-Gave
    Origen: RAY.SORDE

  • brasc garsies et fort garsies de oire - (1873 [d. g.]) RAY.SORDE , XII. dok., 12. or.
    (...)
    Brasc Garsies et Fort Garsies de Oire habebant duellum bellum propter ecclesiam Sancte-Marie et ut Deus illos meritis Sancti-Johannis adjuvarent [3. oharra: Pour adjuvaret], quod et fecit, fecerunt donum Sancto-Johanni, ut ipsi et successores illorum, sine ulla retractacione, dent sex panes et unam concam milii, in secula seculorum
    (...)

    Qué: Emaileak
    Dónde: Oeyre-Gave (Sorde)
    Origen: RAY.SORDE

  • belasc > belasco, velasc, velasco, berasko - (1881) LU.NOBDP , II, 154-155. or.
    (...)
    BELASC (Belasco, Velasc, Velasco, d'où le patronymique Velasquiz, Velasquez, par contraction Blasc, Blasco, Blasquiz, Blasquita, etc.), nom si commun dans les anciennes chartes espagnoles, appartient aussi à l'onomatologie basque, mais sous une forme un peu différente. L s'est changé en r par une permutation très-fréquente sur laquelle M. Vinson (1: Vinson, Revue de linguistique, III, fasc. IV, p. 458. Cf. Orig. linguist. de l'Aquit., p. 32-33) et nous-même avons depuis longtemps appelé l'attention des linguistes. // Les formes basques sont Berasco, Berascoiz pour la pays basque-espagnol, et Brasc, Brasco, Bresquita pour le pays basque-français
    (...)

    Qué: Gizon izena
    Dónde: --
    Origen: LU.NOBDP

  • belasco - (1945) CB.MAT , III-3, P.77
    (...)
    Nombres personales [...] de clara estirpe vasco-navarra
    (...)

    Qué:
    Dónde:
    Origen: CB.MAT

  • belascotenes - (1945) CB.MAT , IX-6, P.207
    (...)
    Belas+co+(o)t+enes (103)
    (...)

    Qué:
    Dónde:
    Origen: CB.MAT

  • belascotena - (1945) CB.MAT , IX-6, P.207

    Qué:
    Dónde:
    Origen: CB.MAT

  • blasco o belasco - (1945) CB.MAT , IX-1, P.187
    (...)
    Nombres a los que se puede añadir -uri
    (...)

    Qué:
    Dónde:
    Origen: CB.MAT

  • belascoain 'alto de belasco' - (1945) CB.MAT , III-2, P.66

    Qué:
    Dónde:
    Origen: CB.MAT

  • belascoain, bascoayn, bolascoayn, blascoayn, blascoin 'de belasco, velasco, hijo de bela' - (1945) CB.MAT , III-2, P.70
    (...)
    Lugar del valle de Echauri
    (...)

    Qué:
    Dónde:
    Origen: CB.MAT

  • blascuri - (1945) CB.MAT , IX-1, P.186
    (...)
    (19)
    (...)

    Qué:
    Dónde:
    Origen: CB.MAT

  • berasco arceiz - (1953 [1997]) M.AV , 267
    (...)
    267. paragrafoa.- Garzea, Garzia n. pr.: Garciandia, Garciarena, Garchotenea (cf. Enecot, Juanicot, etc.). Luchaire supone que el patronímico navarro Arceiz está formado directamente sobre un n. pr. basado en vasc. (h)artz «oso» (99), pero procede de Garceiz que, al que-dar íntimamente unido al nombre precedente, perdió la consonan-te convertida en intervocálica (cf. 147): Berasco Arceiz (Leire, 1077), Pero Arceyz de Vidaurre (Lacarra, 249), etc., como ya señaló R. Menéndez Pidal (Oríg., 322).
    (...)

    Qué:
    Dónde:
    Origen: M.AV

  • berasco coca - (1953 [1997]) M.AV , 147
    (...)
    147. paragrafoa.- bele, bela «cuervo»: antr. Aper Beta, Salinas de Añana, a. 932 (CSM, 26). Derivado suyo es Belaco (a. 1072, Vizc., M. Gómez-Moreno, «De epigrafía vizcaína», 21). Belasco (Velasco): «Belasco no es más que el mismo vocablo con el suf. -sko, de tan frecuente aplicación a toda clase de palabras y, en particular, a nombres de animales, con cierto matiz diminutivo o afectivo: idisko, oillasko» (Fr. I. Omaechevarría, Hom. a Urquijo, II, 157-158). También ha sido empleado como antropónimo otro derivado de bele, belatx, belatz «gavilán» «corneja»: Belaza (Vizc., M. Gómez-Moreno, o. c., 22), Belagga (CSM, 65. año 991), Belagga abbas (ib.,155, a. 1055), Blagga Esteríz, merino in tota Bizcahia (ib. 247, año 1082); Gomiz Belaza (Bec. got. de Cárdena, VI y IX, a. 963 y 964), Belaza (ib. XXI, a. 967). No debe ocultarse sin embargo que hay un hecho importante en contra de la relación etimológica de Velasco con vasc. bele. Luchaire señaló que Berasco (Brasco, Brasc), que aparece algunas veces en documentos navarros y del S. de Francia, parece ser la forma vasca de ese nombre: recuérdese que las correspondencias regulares son vasc. r : romances hispánicos vecinos l, y vasc. l : rom. II en posición intervocálica. Así encontramos en Lacarra Berasco coca (250) y Lope erascoyz (251), con pérdida de b al quedar entre vocales. Berascoiz puede proceder del gen. Belasconís con pérdida vasca de n, y ésta podría ser la etimo-logía de Briscous, vasco actual Bezcoitze, pues Leiçarraga —natural de esa población— escribe Berascoizco, mejor que la propuesta , por Rohlfs, RFE 36, 235 s. Hay también apellido Berascola (Verascola) en Vizc. En los siguientes, probablemente sea preferible pensar ante todo en bel(h)ar, berar «hierba» (v. 149 y 151): Belamendia, Belandia (Belaundia), Belate, Belategui, Beloqui. A pesar de su semejanza formal con bel(h)aun «rodilla», que al parecer se ha usado alguna vez como «encrucijada», será también mejor ver la misma base en Belaunde, Belaungain, Belaunza (Belunza), Belaunzaran, en cuya formación entraría en ese caso el suf. -une (579).Cf. también Belaochaga, Belaustegui (Belasteguí, Belaustegui-goitia) y la calle Belosticalle en Bilbao, ant. Belaoxticalle.Para Irigoyen (35), Belauztegui es «paraje de heno». Cf. in loco qui dicitur Jaun Berasco Ydoy, 1228, en Mañeru. Para belatz, añádase Munnio Belaza, Valpuesta 950. Y, ya que se han mencionado aves rapaces, tal vez convenga consignar que Falcon, patr. Falconíz y Falcoíz (Luchaire, p. 157), parece tener una forma vasca en Balcoe Latorlegui en Eneriz, año 1105. Para Vigila, Veila,Vela, patr. Veilaz, etc., remito a Menéndez Pidal, Orígenes § 142. No creo que haya que descartar la posibilidad de que cast. bellaco sea un diminutivo de este antropónimo. Así vizc. Ellacuria (hay también Ellacuriaga) sería el equivalente de Villa Bellaco en doc. leonés de 1073.
    (...)

    Qué:
    Dónde:
    Origen: M.AV

  • belex, belexconis (gen.) - (1956) M.IFOV , 173-174. or.
    (...)
    Son numerosas las palabras que en distintos dialectos o variedades de la lengua tienen diferente vocalismo. Entre los casos de particular interés para la onomástica, citamos: // a) Alternancia a / e: // vasc. berri, vizc. barri “nuevo”: Uarria (año 1053, San Agustín de Echevarría en Elorrio, Vizc.), Huribarri (y -varri), Essavarri (Ál., 1025); Iriberri (Nav., 1085), Iriverri (Nav., 1104). La variante con e está atertiguada en el top. Iliberri [4. oharra: R. Menéndez Pidal, [“Javier-Chabarri, dos dialectos ibéricos”], Emerita 16 (1948), 1-13; Top. prer. 235-250] y acaso también en el aquit. Ilurberrixo, Ilurberrixon[i], dat., nombre de divinidad; // vasc. beltz, vizc. baltz “negro”: Saione de Comite Nunnu Balza (CSM 12, año 984, Ál.); cf. Petro nigro saion, ib. 308, año 1139); Nunno Balza de Seroiana (CSM 89, año 1022, cerca de S. Miguel de Pedroso); don Johan belça (Estella, s. XIII, J. María Lacarra, RIEV 21, 1930, p. 250). [e oharra: “Onomástica vasca del siglo XIII”, 247-254] Cf. aquit. Belex, Belexconis (gen.), Bonbelex, ib. Umarbeles, etc.
    (...)

    Qué: Antroponimoa
    Dónde: Akitania
    Origen: M.IFOV

  • belasco - (1957) DM.APCL , 197 [M.NLCDI, FLV 1, § 6, 9-10. or. (34. oharra)]
    (...)
    G. Díez Melcón, Apellidos castellano-leoneses, Univ. de Granada 1957, p. 127, piensa que Vitako (ejs. de Valbanera) es un derivado de Vita con vasc. -ko, pero, apoyándose en Caro Baroja, Materiales, p. 206, lo supone "genitivo relativo", sin tener en cuenta que, en cuanto alcanzan nuestros conocimientos, es sencillamente inconcebible que ese suf. se agregue a nombres "animados". Por lo que toca a Bellacoz, etc. (p. 197), la formación sería la misma, pero no a partir de Belasco (cf. vasc. Berasco y port. Vasco, que apuntan inconfundiblemente a -1-, no -ll-), sino de Vigila, Veila: cf. acaso, con pérdida de la inicial, el apellido vizcaíno Ellacuria (con (h)uri 'villa'). Corominas, s. u. bellaco, no debió quizá haber abandonado tan fácilmente su idea de que el nombre propio tenga algo que ver con el adjetivo castellano
    (...)

    Qué: Ponte izena
    Dónde:
    Origen: M.NLCDI

  • berasco, belasco, belasconis - (1959) M.FHV , 12.3 par., 227. or. (4. oh.)
    (...)
    La pronunciación fricativa entre vocales y en contextos abiertos de estas consonantes sonoras [b, d, g] , que ha llevado en muchos casos a su pérdida total en hablas modernas, es sin duda muy antigua. Dan fe de ello los ejemplos de caída que se encuentran en nombres compuestos de lugar ya en la Edad Media: (...) En el grupo nombre más patronímico es también corriente la pérdida: Lope Erascoyz < Belasconis, cf. el antr. Berasco < Belasco; Arnatl Arçeyz < garceyz, cf. antr. Garcia; Miguel Arindoiz < Galindonis, cf. antr. Garindo < Galindo, todos en Navarra, en el siglo XIII [Cf. Manéndez Pidal, Orígenes, 59, p. 322. El genitivo Belasconis acaso esté representado por el nombre de población Briscous, vasc. mod. Beskoitze, que Leiç., nacido allí, escribía Berascoiz-]
    (...)

    Qué:
    Dónde:
    Origen: M.FHV

  • belasco laschentiztegia - (1959) M.FHV , 12.14 par., 245. or.
    (...)
    Con t- hay, entre otros: (...) -(t)egi, que denota 'lugar, casa de' (...) "agrum quem vocitant Belasco Laschentiztegia a limite de Belasco Laquentiz... loco quem dicunt Garsea Illurdoiztéguia", sin fecha, Irache, Vasc. med. 38
    (...)

    Qué:
    Dónde:
    Origen: M.FHV

  • berasco, velasco - (1959) M.FHV , 16.2 par., 312. or.
    (...)
    El cambio [l > r] aparece ya cumplido en los primeros documentos medievales, como puede verse (...) son corrientes en ciertas zonas de Navarra durante la Edad Media nombres de personas como Berasco (rom. Velasco), patr. Erascoyz o Garindo (rom. Galindo), patr. Garind(o)iz, cf. top. Garindoin, Garinduagn, Navarra, Garindein, Soule, y Garinnoain (1072 y 1115), actual Garinoain en Navarra
    (...)

    Qué:
    Dónde:
    Origen: M.FHV

  • blasco zailo - (1968) JIM.DMA , 102 [M.NLCDI, FLV 1, § 14, 49. or. (48. oharra)]
    (...)
    Apala, al parecer un adjetivo como Belza o Zuria, suele ser nombre de mujer sin correlato en el otro sexo. Hay, sin embargo, un Apalo, varón según las apariencias, en Artajona 136, h. 1173. Para la terminación, cf. Blasco Zailo Art. 102, si su base es vasc. zail 'duro, correoso, etc.'
    (...)

    Qué: Antroponimoa
    Dónde: Artaxoa
    Origen: M.NLCDI

  • berasco - (1969) M.NLCDI , § 16, 52. or.
    (...)
    Cualquier observación sobre el sistema de los primeros nombres en estos documentos, en la medida en que se puede hablar de un sistema para zonas distintas en un espacio de varios siglos, tiene que ser por necesidad provisional. Los que aquí hallamos, si limitamos el examen a los más frecuentes en forma vasca, son sumamente pocos y no coinciden más que en pequeña parte con los que se atestiguan en la Rioja, Alava y Vizcaya. De hombre [...] Azeari; Berasco y patr. Erascoiz; Betri o Petri (Betri de Gorritz 433, 1276, Beriain) [...] Muchos son de origen claramente latino y Miquele, además, parece de introducción reciente o muy influido por el romance a causa de su -1- que no ha sufrido el paso a -r- que se atestigua en Berasco, Garindo e incluso en el patr. (Tota) Bazcoareiz (105, Montaña), frente a rom. Pascoal, etc.
    (...)

    Qué: Ponte izena
    Dónde:
    Origen: M.NLCDI

  • berasco - (1969) M.NLCDI , § 6, 9-10. or. (34. oharra)
    (...)
    Belasco (cf. vasc. Berasco y port. Vasco
    (...)

    Qué: Ponte izena
    Dónde:
    Origen: M.NLCDI

  • BERASKO - (1972) SATR.EI.72 , 12
    (...)
    BERASKO. FLV, (1969) p. 10
    (...)

    Qué: Gizon izena
    Dónde: --
    Origen: SATR.EI.72

  • Berasko - (1972 [1974]) TXILL.EI , 180

    Qué: Gizon-izena
    Dónde: --
    Origen: TXILL.EI

  • BERASKO - (1977) SATR.EI.77 , 20
    (...)
    CACP. I n.º 251; FLV. I (1969), p. 10
    (...)

    Qué: Gizon izena
    Dónde: --
    Origen: SATR.EI.77

  • BERASKO - (1983) SATR.EI.83 , 23

    Qué: Gizon-izena
    Dónde: --
    Origen: SATR.EI.83

  • berasco > belasco - (1986) IRI.TVC , 179. or.
    (...)
    Brasco [...] Brasc [...] basadas en Berasco, que a su vez procede de Belasco, con paso de -l- intervocálica a -r- entre hablantes vascos
    (...)

    Qué: Antroponimoa
    Dónde:
    Origen: IRI.TVC

  • berasco < belasco - (1995) DRPLV , V, 33. or.
    (...)
    Por otra parte tenemos también Brasc d'Isave a.1338 CartOssau 12A (p. 83), donde Brasc es una forma procedente de Berasco < Belasco, por paso de -l- intervocálica a -r- entre hablantes vascos, cfr. la localidad de Beraskoitz, vulgarmente Beskoitze, cuyo topónimo aparece en los mapas como Briscous, en zona vasca, formación que responde al patronímico correspondiente, con forma oficial de tipo gascón absolutamente desfigurada
    (...)

    Qué: Antroponimoa
    Dónde: Ossau
    Origen: DRPLV

  • berasco - (2000) ORP.MAISMED , IV. kap., 202. or.
    (...)
    1119 befasken “Béhasque” et sa “salle” en basque “Behaskan(e)” (l’anthroponyme ancien berasco n’est qu’une possibilité)
    (...)

    Qué: Antroponimoa
    Dónde: --
    Origen: ORP.MAISMED

  • berascot - (2000) ORP.MAISMED , III. kap., 155. or. [Censier]
    (...)
    On doit à la proximité béarnaise le fait que les prénoms seuls, très rares ailleurs, et les formules romanes occupent une place non négligeable dans le Censier de Soule, informant du même coup sur divers prénoms médiévaux, bien qu’ils y soient cantonnés pour l’essentiel à Mauléon et les villes “neuves” comme Montory et Villeneuve de Tardets: prénom seul condexot à Barcus, domingo, fortanesco, arnaut santz à Villeneuve, julia (nom féminin ou pour "julian") à Espès, et surtout à Mauléon qui n’a pas de domonymie toponymique comme les autres centres urbanisés, prénoms masculins et féminins mêlés souvent diminutifs, qui peuvent être accompagnés du nom d’origine (une des variétés du surnom: voir plus loin): argassiot, arnaut lup de mendy, arramon despes, arramonet, berascot, berdoey, bernadon, bernadet de socorlatzsse, bertranet de suhare, bizenz, espaignette d’orbaytz, guillemot, lopitz etc.
    (...)

    Qué: Persona-izena
    Dónde: Maule
    Origen: ORP.MAISMED

  • beraskoitz (beskoitze, briscous) < berasko (velasco) - (2000) SAL.STAIN , 126. or.
    (...)
    Como ya vio A. Irigoien el sufijo topónimico -otz se puede identificar con el sufijo patronímico homónimo (Ilurdotz localidad navarra y patronímico [Illurdotz]), y no sólo -otz; también una serie de topónimos mayores acabados en -oitz (Agoitz, Beraskoitz... Sobre este nombre véase Mitxelena, FHV, 227; véase también el trabajo de 1988 [1957] del mismo autor) tienen la misma terminación que el patronímico, ya que este presenta a menudo variantes diferentes sobre variantes cercanas pero no iguales del mismo antropónimo (cf. Markoitz - Arkoitz, Markotz, Markitz, Markuitz, Markutz sobre Marco, Marci, *Marcu o Enekoitz, Enekotz, Enekitz sobre Eneko, Enek), hecho que dio lugar posteriormente a la vacilación en el sufijo. La cuestión es que tanto en un caso como en el otro el origen está en el genitivo latino, es decir, en el sufijo que en un principio expresaba posesión, fuera de un fundus, un vicus o una villa, o fuera indicación de descendencia (hijo, hija de). // Ocurre, además, que en algún caso encontramos los sufijos -(o)(i)tz y -ain con la misma base antroponímica: Beraskoitz (forma normalizada vasca actual Beskoitze, forma oficial Briscous, en Labort) y Beraskoain, forma vasca bien documentada de la localidad cercana a Pamplona denominada en castellano Belascoáin; como resulta obvio el antropónimo que está en la base es Berasko, variante euskérica del conocido Velasco
    (...)

    Qué: Herria, izena
    Dónde: Lapurdi
    Origen: SAL.STAIN

  • beraskoain, belascoáin < berasko, velasco - (2000) SAL.STAIN , 126. or.
    (...)
    Ocurre, además, que en algún caso encontramos los sufijos -(o)(i)tz y -ain con la misma base antroponímica: Beraskoitz (forma normalizada vasca actual Beskoitze, forma oficial Briscous, en Labort) y Beraskoain, forma vasca bien documentada de la localidad cercana a Pamplona denominada en castellano Belascoáin; como resulta obvio el antropónimo que está en la base es Berasko, variante euskérica del conocido Velasco
    (...)

    Qué: Herria
    Dónde: Nafarroa
    Origen: SAL.STAIN

  • berascot - (2000) ORP.MAISMED , III. kap., 124. or.
    (...)
    bel(h)ar(r) “herbe” apparaît moins souvent en toponymie que ce qui en est une forme dialectale connue, mais très certainement l’étymon de toute la série ber(h)arr (dont dérivent par changement d’apicale intervocalique bel(h)arr et bedarr): à Guiche 1340 belerete et peut-être aussi belatce avec effacement de vibrante devant consonne (voir aussi plus loin bel “noir”), à Labets 1412 belharitz beheyty (actuellement “Belaz-beheitia”), à Erbis de Musculdy bellagorry ; et pour la forme berar(r) à Ustaritz 1249 berasu, à Urrugne (Ciboure) 1598 berasteguy, à Bardos 1594 berhabe, nom qui était cité bien avant en Mixe à Amendeuix 1350 berabe (actuellement “Berhabe”); avec la relative incertitude que la transcription des vibrantes, fortes ou faibles, aspirées ou non, fait peser sur ces noms (voir plus loin par exemple berro “buisson, hallier”), toute une série de toponymes avec bera- inexplicables par le lexique basque connu est peut-être à rapporter à la même base: au Censier de Soule à Mendy beranco qui a son répondant à Béhorléguy dans 1350 berangoa nom de l’une des deux maisons nobles, à Villeneuve de Tardets berascot, à Espès beraquilo et à Lohitzun berhainh, peut-être avec affaiblissement de la vibrante en simple aspiration le nom de Lantabat 1227 behaum ou behaune, celui de Béhasque en Mixe 1120 befasquen > 1316 behasquen ; et avec la base beda- variante dialectale connue (bedatsia “printemps” en souletin, c’est-à-dire “abondance d’herbe”) bedaumes maison de La Bastide Clairence citée en 1350 (mais nom mixain en 1249)
    (...)

    Qué: Etxea
    Dónde: Atharratze
    Origen: ORP.MAISMED

  • w. b. et brascone de urrucega - (2000 [1149/01/01]) ORP.MAISMED , I. kap., 13. or. [L. d'Or Bay., XVII]
    (...)
    1er janvier 1149, XVII: convention entre l’évêque et les chanoines au sujet des dîmes d’Urcos (à Anglet, toponyme disparu) et Berindos ; parmi les témoins présents: A. de Salt (voir cidessus), W.B. et Brascone de Urrucega (idem), S. Messeriat de Naubeis (idem), S. Bonion de Urtubia (maison noble d’Urrugne dont c’est ici la première mention), A. de Garro (maison noble de Mendionde, première mention également), G. de Zubernie (pour “Zubernoa” prieuré de Hendaye et sans doute ancienne maison noble) avec son fils Garsia et sa femme qui est “soeur d’Arnalt de Saut” nommé plus haut, W de Sincos (domaine noble d’Anglet), B. de Irandatz (maison noble de Hendaye)
    (...)

    Qué: Lekukoa
    Dónde: Baiona
    Origen: ORP.MAISMED

  • berasko (giz.): (gazt.) belasco - (2001) GOR.SAL.EIZ , 320

    Qué: Gizon-izena
    Dónde: --
    Origen: GOR.SAL.EIZ

  • berasko (giz.) - (2001) GOR.SAL.EIZ , 103
    (...)
    Erdi Aroan usu aurkitzen dugun euskal izena. 1131n, esate baterako, Valpuestan (Burgos) ageri da, eta 1173an Artaxoan (Nafarroa) (Berasco Aoçavala). Bele hegazti izenarekin erlazionatu izan da, baina badirudi jatorrian Bigila, Begila, Beila-tik atera den Bela antroponimo gure artean ugaria dugula. Baliokidea: Belasco, Blasco (es). // Nombre vasco frecuente en la Edad Media. En 1131, por ejemplo, se documenta en Valpuesta (Burgos) y en 1173 en Artaxoa / Artajona (Navarra) (Berasco Aoçavala). Se le ha relacionado con bele 'cuervo', pero al parecer el origen del nombre hay que buscarlo en el antropónimo Bela, procedente de Bigila, Begila, Beila y bien documentado entre nosotros.
    (...)

    Qué: Gizon-izena
    Dónde: --
    Origen: GOR.SAL.EIZ

  • belascoiz / belascoz / belasquiz / belasquez < belasco - (2003 [2011]) SAL.PATR , -- [SAL.OZ, 40. or.]
    (...)
    Creo que la vacilación –itz / -tz que se observa en algunos topónimos es similar a la que encontramos en el sufijo patronímico del mismo origen: Bazcoareiz / Bascoariz sobre Bazkoare (Pascual en castellano); Belascoiz / Belascoz / Belasquiz / Belasquez sobre Belasco; Berascoiz, Berascojtz / (B)erascotz / Beraçqueç / Brascotz sobre Berasko, Brasko, Brask; Enecoitç, Enecoiz / Enecotz, En(n)ecoz / Ennequytz, Enequiz, sobre Eneko (Enneco), etc. (SALABERRI, 2003). Esta vacilación se debe al origen del sufijo patronímico, a la variante del nombre empleada y, finalmente, a diferentes procesos de analogía que se produjeron en el sistema. En toponimia la vacilación se suele limitar a -i(t)z / -(t)z, siendo la vocal anterior (-e, -o, -u y en ocasiones también -i), parte del tema, no del sufijo, por lo que, a mi parecer, no podemos decir que este sea -e(t)z, -i(t)z, -o(t)z, -u(t)z. Lo más exacto, como ocurre en patronimia, es hablar del sufijo –i(t)z o –(t)z
    (...)

    Qué: Patronimikoa < izena
    Dónde:
    Origen: SAL.OZ

  • berascoiz, berascojtz / (b)erascotz / beraçqueç / brascotz < berasko, brasko, brask - (2003 [2011]) SAL.PATR , -- [SAL.OZ, 40. or.]
    (...)
    Creo que la vacilación –itz / -tz que se observa en algunos topónimos es similar a la que encontramos en el sufijo patronímico del mismo origen: Bazcoareiz / Bascoariz sobre Bazkoare (Pascual en castellano); Belascoiz / Belascoz / Belasquiz / Belasquez sobre Belasco; Berascoiz, Berascojtz / (B)erascotz / Beraçqueç / Brascotz sobre Berasko, Brasko, Brask; Enecoitç, Enecoiz / Enecotz, En(n)ecoz / Ennequytz, Enequiz, sobre Eneko (Enneco), etc. (SALABERRI, 2003). Esta vacilación se debe al origen del sufijo patronímico, a la variante del nombre empleada y, finalmente, a diferentes procesos de analogía que se produjeron en el sistema. En toponimia la vacilación se suele limitar a -i(t)z / -(t)z, siendo la vocal anterior (-e, -o, -u y en ocasiones también -i), parte del tema, no del sufijo, por lo que, a mi parecer, no podemos decir que este sea -e(t)z, -i(t)z, -o(t)z, -u(t)z. Lo más exacto, como ocurre en patronimia, es hablar del sufijo –i(t)z o –(t)z
    (...)

    Qué: Patronimikoa < izena
    Dónde:
    Origen: SAL.OZ

  • beraskoitz(e), beskoitze (briscous) < berasko - (2011) SAL.OZ , 36. or.
    (...)
    Orpustan muestra en general en sus trabajos una tendencia clara a preferir las explicaciones descriptivas de los topónimos a las antroponímicas, incluso cuando el nombre de lugar en cuestión está basado claramente en un nombre de persona, como es el caso de Arroze (BN, Arros) sobre Arro, Beraskoitz(e) > Beskoitze (L, Briscous) sobre Berasko, o Armendaritze (BN, Armendarits) sobre Armentari. Pretende derivar el primer topónimo de harri « piedra », el segundo de bera(r)- variante de belharr « hierba » con el sufijo de abundancia –tsu o colectivo –itz, seguido del término final –goitz (derivado, a su vez, de goi « alto, en alto »), con el significado global de « hauteur où l’herbe abonde ». Para Armendaritze da la etimología (h)arri « roca », mendi « monte, montaña » y (h)aritz « roble » (ORPUSTAN 1990, p. 23-24 y 97), con la acepción de « chênaie de la montagne rocheuse ». Estas explicaciones etimológicas, como ya puso de manifiesto IRIGOIEN (1990), no pueden ser tomadas en serio
    (...)

    Qué: Herria, antroponimoa
    Dónde: Lapurdi
    Origen: SAL.OZ

  • beraskoitz < belasconis, berasko - (2011) SAL.OZ , 59. or.
    (...)
    VII – Conclusiones // Las conclusiones a las que hemos llegado en este trabajo respecto a los topónimos acabados en –V(t)z(e) son las siguientes: [...] e) La evolución ha sido en algunos casos -(o)nis > -(o)itz > -(o)tz, como en *Ationis > A(t)zoitz > A(t)zotz, pero en otros no encontramos el paso intermedio con vocal palatal, bien porque la contracción de vocales ocurrió tempranamente, bien porque el sufijo que tenía, al igual que en patronimia, como característica más acusada la sibilante, se desligó pronto del étimo, se hizo independiente y se pudo añadir a bases antroponímicas foráneas e indígenas. Así tenemos, valga el caso, *Silonis > *Ziroitz > Ziro(t)z junto a Ilurdotz del eusquérico Il(l)urde, Il(l)urdo, y Beraskoitz, para el que se puede proponer un étimo Belasconis con evolución regular en euskera, pero también se puede suponer que el sufijo -itz se ha añadido directamente al nombre Berasko (cf. Belascoáin / Beraskoain y Zuriain)
    (...)

    Qué: Herria, antroponimoa
    Dónde: Lapurdi
    Origen: SAL.OZ

  • beraskoitz / beraskoain < berasko - (2011) SAL.OZ , 40-41. or.
    (...)
    El origen del sufijo creo que hay que buscarlo, siguiendo la opinión de IRIGOIEN (1995, p. 92-93), en el genitivo latino que indicaba posesión, pero con una matización importante: en el caso de los patronímicos indicaba el hijo o hija de alguien (Illurdotz, el hijo o hija de Illurdo) y en el caso de topónimos la hacienda o propiedad del nombre de base (Ilurdotz « la propiedad de Ilurdo »). Esto se ve claro en los pares con final –(V)(t)z / -(i)ain (Auritz / Auriain, N, Beraskoitz / Beraskoain, L,N,...). El sufijo en algún caso podría ser el pirenaico -o(t)z, pero tampoco puede descartarse que si Ani(t)z (N) se interpretaba como « la propiedad de Ani » que equivaldría a « el lugar de Ani », Anotz (N) el de Ano, Armendaritze (BN) el de Armentari, Auritz el de Auri(o), Beraskoitz el de Berasko, Ilurdotz el de Ilurdo, etc., el final –(i)tz se entendiera como « lugar de », de la misma manera que en patronimia el final –tz, precedido de diversas vocales que pertenecerían en principio a la base o al morfema latino del que procedía el sufijo (SALABERRI, 2003 y 2008), indicaba que la persona que llevaba el patronímico era hijo o hija del portador del nombre de base. // De todos modos, si como señala Mitxelena Biscarrués y Biscar(r)ose se han formado sobre bizkar « espalda », parece que la explicación más convincente es la de « el lugar (la población) situada en la espalda », teniendo en este caso el sufijo probablemente también un valor locativo similar al señalado para el descendiente del genitivo latino de Armendaritze, Auritz, Beraskoitz o Ilurdotz por ejemplo, con lo que en Alkotz, Urotz, Urrotz, Usotz etc., en principio, podríamos partir tanto de uno como de otro
    (...)

    Qué: Herriak, antroponimoa
    Dónde: Lapurdi, Nafarroa
    Origen: SAL.OZ

Nombre vasco frecuente en la Edad Media. En 1131, por ejemplo, se documenta en Valpuesta (Burgos) y en 1173 en Artaxoa / Artajona (Nafarroa / Navarra) (Berasco Aoçavala). Se le ha relacionado con bele 'cuervo', pero al parecer el origen del nombre hay que buscarlo en el antropónimo Bela, procedente de Bigila, Begila, Beila y bien documentado entre nosotros.

La Biblioteca y Archivo Azkue

HORARIO
9:00 - 14:00

La Biblioteca y Archivo Azkue está al servicio de Euskaltzaindia. Además, está abierto a todos los investigadores e intenta fomentar la investigación y ayudar en la difusión de los temas culturales vascos, en el marco de sus posibilidades.

Sede principal

  • B
  • BIZKAIA
  • Plaza Barria, 15.
    48005 BILBO
  • +34 944 15 81 55
  • info@euskaltzaindia.eus

Centro de Investigación

  • V
  • LUIS VILLASANTE
  • Tolare baserria. Almortza bidea, 6.
    20018 DONOSTIA
  • +34 943 42 80 50
  • donostiaordez@euskaltzaindia.eus

Sedes

  • A
  • ARABA
  • Gaztelako atea, 54
    01007 GASTEIZ
  • +34 945 23 36 48
  • gasteizordez@euskaltzaindia.eus
  • G
  • GIPUZKOA
  • Tolare baserria. Almortza bidea, 6
    20018 DONOSTIA
  • +34 943 42 80 50
  • donostiaordez@euskaltzaindia.eus
  • N
  • NAFARROA
  • Oliveto Kondea, 2, 2. solairua
    31002 IRUÑEA
  • +34 948 22 34 71
  • nafarroaordez@euskaltzaindia.eus

Asociación

  • I
  • IPAR EUSKAL HERRIA
  • Gaztelu Berria. 15, Paul Bert plaza.
    64100 BAIONA
  • +33 (0)559 25 64 26
  • +33 (0)559 59 45 59
  • baionaordez@euskaltzaindia.eus
  • Euskaltzaindia - Real Academia de la Lengua Vasca - Académie de la Langue Basque
  • Plaza Barria, 15. 48005 BILBO
  • +34 944 158 155
  • info@euskaltzaindia.eus
z-library z-lib project
Casino siteleri arasında yerinizi alın, kazançlı çıkmanın keyfini sürün! Heyecanı kaçırmayın.
© 2015 Your Company. All Rights Reserved. Designed By JoomShaper