1.arrazoindun,
arraziodun,
arrazodun,
errazoedun. Racional, provisto de razón. Iainko perfet gizon perfet / Arima arrazo[i]ndunaz / Egiña eta haragi / Gizon erbalarenaz. EZEliç 131.
Apolinario heretikoa zeiñak baitzioen [...] berboak hartu zuela haragia arima arrazoindunik gabe. Urt IV 69.
Yágo inportadeláik mantenitzea gizagéndea múnduan arraziodúna dén bekála. LEMatr2 82.
Arpetzaz aldiz hartan dütügü amoriaren esparantza güziak besarkatzen, dütügünak hirur berhesdetan erthailtüren, amorio izairitsua, arimalarena ta arrazodüna diradianak. Egiat 206.
Kreatura mota bi arrazoi dunak: au da Aingeruak, eta gizon eta emakumeak. Gco I 396.
Zelan gorputz ta arima oneek, bi izanik egiten daben persona bakar ta errazoeduna. CatBus 44.
Nekez eta gatx ezagututen dira eurakgan kriatura errazoedunaren antz, irudi eta izatea. ItzAzald 79.
Gizona adimendun, errazoedun aberea da. EguzkGizAuz 96.
Arrazoidunik ez baititeke naigabetu, ez dagokion ondasunez. OrQA 96s.
Egiña izanik ere, Zure uri garbi dan gure Amaren adimen ezagueradun arrazoiduna. "Mens rationalis et intellectualis"
.OrAitork 354.
sense-2
2.Justo."Aequicultor, [...] arrazoñezkoa, arrazoinduna
"Urt I 342.
sense-3
3.(El)que tiene razón. Neuk sartu niyuan lurrean bezigua, i ala ni arrazoidun gintzoazen jakitearren. BilbaoIpuiB 121.