(Dv), distizari, diztizari, dizdizlari, dizdizalari, dizdizkari.
Brillante. v. distirant, diztikor, dizditsu, dizditzaile. Tr. Documentado en textos meridionales desde mediados del s. XIX.
Izar dizdizariya. Bil 64. Ille beltz eder dizdizariya / oparo dezu buruan. Ib. 37. Eguzkia baño dizdizariagoa, etorri zan Aingeru bat. EE 1882a, 33. Arnoldoren egitada andi, ospetsu, diz-dizariak. Ag AL 77. Erlojoak eundaka ta kate apañ dizdizariak millaka. Ag Kr 190. Euskera ederra, aberatsa ta dizdizaria. Muj RIEV 1907, 545. Izar dizdizalariya. R. Artola EE 1903, 323. Izartalde dizdizlari ederra. Etxeg Itzald II 155. [Astoa] dingilizka erabillezan anka-oial eder eta dizdizarijakaz zorabijauta. Otx 119. Aren soñekoak elurra bezain dizdizari ta txuri egin ziran. Ir YKBiz 242. Ille beltz diztizaria. (G). A EY IV 54. Adats orail dizdizaria. Erkiag Arran 97. Txanpon garbi dizdizariak. Erkiag BatB 124. Eta zeruan distizari / zauri gordin bat agiri. Arti MaldanB 198. Argi dizdizkaria sortu / norbere barnean. Egieder UrreB 34. Luberria berriz, dizdizari dago goldeak urratuta. Ibiñ Virgil 86.