Pertsona-izenak

- Ayuda

*: Reemplazar uno o más caracteres
(mendi*, aba*za, *mendi)

?: Reemplazar un solo caracter
(oihan?, e?titxu, ?adriano)

Andoni - Pertsona-izenak - EODA

Andoni

Antón (español), Antonio (español), Antoine (francés)
Sexo:
masculino 
Hipocorístico:
No 
Normativización:
publicación de la Comisión 

Nombre propuesto en el Santoral vasco (Arana y Eleizalde, 1910). Para su creación tuvieron en cuenta la tradición de Bizkaia, ya que en el Señorío es común denominar Sandoni a las ermitas dedicadas a San Antonio. Véase Antonio.

  • antonius maximus - (0043-0120 [1987]) DRPLV , II, 197. or.
    (...)
    Para comprender los hechos medievales en toda su amplitud en relación con los patronímicos de forma vulgar es conveniente tener en cuenta previamente determinados usos latinos en cuanto a las formas de los nombres de persona, los cuales seguían teniendo vigencia en la Edad Media. // Así, por ejemplo, Sanctus, usado como cognomen en latín, pasó a tener el doblete Sanctius al generalizarse como simple nomen la forma del primitivo nomen gentilicium en -ius que acompañaba al praenomen. Este último llegó a tener a su vez dos variantes, ya que al usarse Sancti para el vocativo, éste se generalizó a nivel popular, confundiéndose con el nominativo, -Väänänen, op. cit., §244, pp. 180-181, da como ejemplo Antoni para el sardo, con forma plena en latín Antonius, y yo mismo recojo en mi tesis, p. 18, en una lista de soldados de la Leg(io) III Cyr(enaica) hecha en Egipto entre el año 43 y 120 después de Cristo Antonius Maximus junto a Antoni Longini y Antoni Longo, y registro también Sancti, p. 15, como nombre de artífice, CIL, XIll, partis tertiae, fascicvlvs II, 10.017 n59-. Por otra parte, como hemos visto antes, pasó a la segunda declinación en la forma Sanctio, -onis
    (...)

    Qué:
    Dónde:
    Origen: DRPLV

  • antoni longini - (0043-0120 [1987]) DRPLV , II, 197. or.
    (...)
    Para comprender los hechos medievales en toda su amplitud en relación con los patronímicos de forma vulgar es conveniente tener en cuenta previamente determinados usos latinos en cuanto a las formas de los nombres de persona, los cuales seguían teniendo vigencia en la Edad Media. // Así, por ejemplo, Sanctus, usado como cognomen en latín, pasó a tener el doblete Sanctius al generalizarse como simple nomen la forma del primitivo nomen gentilicium en -ius que acompañaba al praenomen. Este último llegó a tener a su vez dos variantes, ya que al usarse Sancti para el vocativo, éste se generalizó a nivel popular, confundiéndose con el nominativo, -Väänänen, op. cit., §244, pp. 180-181, da como ejemplo Antoni para el sardo, con forma plena en latín Antonius, y yo mismo recojo en mi tesis, p. 18, en una lista de soldados de la Leg(io) III Cyr(enaica) hecha en Egipto entre el año 43 y 120 después de Cristo Antonius Maximus junto a Antoni Longini y Antoni Longo, y registro también Sancti, p. 15, como nombre de artífice, CIL, XIll, partis tertiae, fascicvlvs II, 10.017 n59-. Por otra parte, como hemos visto antes, pasó a la segunda declinación en la forma Sanctio, -onis
    (...)

    Qué:
    Dónde:
    Origen: DRPLV

  • antoni longo - (0043-0120 [1987]) DRPLV , II, 197. or.
    (...)
    Para comprender los hechos medievales en toda su amplitud en relación con los patronímicos de forma vulgar es conveniente tener en cuenta previamente determinados usos latinos en cuanto a las formas de los nombres de persona, los cuales seguían teniendo vigencia en la Edad Media. // Así, por ejemplo, Sanctus, usado como cognomen en latín, pasó a tener el doblete Sanctius al generalizarse como simple nomen la forma del primitivo nomen gentilicium en -ius que acompañaba al praenomen. Este último llegó a tener a su vez dos variantes, ya que al usarse Sancti para el vocativo, éste se generalizó a nivel popular, confundiéndose con el nominativo, -Väänänen, op. cit., §244, pp. 180-181, da como ejemplo Antoni para el sardo, con forma plena en latín Antonius, y yo mismo recojo en mi tesis, p. 18, en una lista de soldados de la Leg(io) III Cyr(enaica) hecha en Egipto entre el año 43 y 120 después de Cristo Antonius Maximus junto a Antoni Longini y Antoni Longo, y registro también Sancti, p. 15, como nombre de artífice, CIL, XIll, partis tertiae, fascicvlvs II, 10.017 n59-. Por otra parte, como hemos visto antes, pasó a la segunda declinación en la forma Sanctio, -onis
    (...)

    Qué:
    Dónde:
    Origen: DRPLV

  • ioannes antonius - (1638) O.NUV , III, XII. kap., 514. or. [1031. or.]

    Qué:
    Dónde:
    Origen: O.NUV

  • antonii mallini - (1638) O.NUV , III, XI. kap., 502. or. [1019. or.]

    Qué:
    Dónde:
    Origen: O.NUV

  • antonij montgaillardi - (1638) O.NUV , III, V. kap., 414. or. [0931. or.]

    Qué:
    Dónde:
    Origen: O.NUV

  • antonio borbonio - (1638) O.NUV , III, X. kap., 488. or. [1005. or.]

    Qué:
    Dónde:
    Origen: O.NUV

  • antonio nigrae pelissae - (1638) O.NUV , III, XII. kap., 513. or. [1030. or.]

    Qué:
    Dónde:
    Origen: O.NUV

  • antonio yepes - (1638) O.NUV , passim
    (...)
    antonius yepes, yepê (II, III. kap., 097. orr. [0614. orr.]) // yepê, yepes (II, III. kap., 098. orr. [0615. orr.]) // antonio yepes (II, III. kap., 103. orr. [0620. orr.]) // antonio yepes (II, VII. kap., 136. orr. [0653. orr.]) // antonium yepes (II, IX. kap., 192. orr. [0709. orr.]) // yepes (II, X. kap., 207. orr. [0724. orr.]) // antonius yepes (II, X. kap., 211. orr. [0728. orr.]) // anton. yepes (II, XI. kap., 228. orr. [0745. orr.]) // antonium yepem (II, XIII. kap., 277. orr. [0794. orr.]) // antonii yepes (II, XIII. kap., 282. orr. [0799. orr.]) // yepem (II, XIII. kap., 285. orr. [0802. orr.]) // anton. yepes (II, XIII. kap., 293. orr. [0810. orr.]) // antonius yepes (II, XIII. kap., 294. orr. [0811. orr.]) // antonius yepes (II, XIV. kap., 305. orr. [0822. orr.]) // antonius yepes (II, XIV. kap., 307. orr. [0824. orr.]) // anton. yepes (II, XIV. kap., 318. orr. [0835. orr.]) // anton. yepes (II, XIV. kap., 319. orr. [0836. orr.]) // ant. yepem (II, XIV. kap., 322. orr. [0839. orr.]) Antonio Yepes historiadorea // ant. yepem (II, XIV. kap., 325. orr. [0842. orr.]) // anton. yepem (II, XIV. kap., 327. orr. [0844. orr.]) // yepem (II, XVII. kap., 370. orr. [0887. orr.]) // antonio yepê (II, XVII. kap., 374. orr. [0891. orr.]) // yepes (III, XII. kap., 530. orr. [1047. orr.])
    (...)

    Qué:
    Dónde:
    Origen: O.NUV

  • antonium acrimontanum - (1638) O.NUV , III, X. kap., 487. or. [1004. or.]

    Qué:
    Dónde:
    Origen: O.NUV

  • antonius - (1638) O.NUV , passim
    (...)
    antonius corset. (II, XIV. kap., 311. orr. [0828. orr.]) Antonio Corset legegizona // antonio (II, XVI. kap., 359. orr. [0876. orr.]) Antonio Rege Nauarrae. Antonio, Nafarroako erregea (?) // antonius preuostus sansacus (III, VII. kap., 441. orr. [0958. orr.]) Antonio Prevosto de Sansac, Bordeleko artzapezpikua // antonius (III, VII. kap., 443. orr. [0960. orr.]) Bordeleko artzapezpikua // antonius pompadorius (III, VII. kap., 443. orr. [0960. orr.]) Bordeleko artzapezpikua // antonius (III, VIII. kap., 466. orr. [0983. orr.]) Aturriko apezpikua // antonius 2 (III, VIII. kap., 466. orr. [0983. orr.]) Aturriko apezpikua // antonij (III, X. kap., 483. orr. [1000. orr.]) Nafarroako errege borbondarra // antonius (III, XII. kap., 513. orr. [1030. orr.]) Asterko Menaldo bizkondearen semea eta ondorengoa // antonius (III, XII. kap., 514. orr. [1031. orr.]) Asterko bizkondea // antonius (III, XII. kap., 514. orr. [1031. orr.]) Asterko Filiberto bizkondearen semea eta oinordekoa // antonius marescallus (III, XII. kap., 514. orr. [1031. orr.]) Asterko Antonio II.a bizkondearen semea // antonij (III, XII. kap., 530. orr. [1047. orr.]) Antonio, Nafarroako errege // antonius (III, XII. kap., 534. orr. [1051. orr.]) Lombez-ko apezpikua // antonius olivuerius (III, XII. kap., 534. orr. [1051. orr.]) Lombez-ko apezpikua // antonius (III, XIII. kap., 548. orr. [1065. orr.]) Baionako bizkondea, Juan II.aren seme oinordekoa
    (...)

    Qué:
    Dónde:
    Origen: O.NUV

  • antonius à cousio - (1638) O.NUV , III, VII. kap., 443. or. [0960. or.]

    Qué:
    Dónde:
    Origen: O.NUV

  • antonius castronouanus - (1638) O.NUV , III, XII. kap., 516. or. [1033. or.]

    Qué:
    Dónde:
    Origen: O.NUV

  • antonius nebrissensis - (1638) O.NUV , II, VI. kap., 122-123. or. [0639-0640. or.]

    Qué:
    Dónde:
    Origen: O.NUV

  • Andoni - (1910) AR.DIE , 21
    (...)
    Gixonena: Andoni. Emerena: Andone. Gazteleratuta: Antonio, a
    (...)

    Qué: gizonezkoen izena
    Dónde:
    Origen: AR.DIE

  • Andoni - (1930-37 [2020]) GOR.NLRD , 123
    (...)
    Nombre censurado: Andoni. Cantidad: 47. Traducción: Antonio
    (...)

    Qué: gizonezkoen izena
    Dónde:
    Origen: GOR.NLRD

  • Andoni - (1966) EUS.NENP , 3 . or.
    (...)
    Antton, Andoni, (Ixen. 1897 [Deun-ixendegi euzkotarra])
    (...)

    Qué: Gizon izena
    Dónde:
    Origen: EUS.NENP

  • ANDONI, Antton - (1972) SATR.EI.72 , 43
    (...)
    ANDONI, Antton, Antonio [addenda // Relación de algunos nombres, procedentes en su mayor parte del Santoral de Arana-Eleizalde, que por su gran difusión en el uso familiar y libre acceso a los libros parroquiales merece figurar en el Nomenclátor Onomástico Vasco]
    (...)

    Qué: Gizon izena
    Dónde: --
    Origen: SATR.EI.72

  • Andoni, Antton - (1972 [1974]) TXILL.EI , 188
    (...)
    Addenda (Eleizalde-Aranarenak): Andoni, Antton... Antonio
    (...)

    Qué: Gizon-izena
    Dónde: --
    Origen: TXILL.EI

  • ANDONI - (1977) SATR.EI.77 , 18
    (...)
    Antonio*
    (...)

    Qué: Gizon izena
    Dónde: --
    Origen: SATR.EI.77

  • antonius, -ii, -i - (1978 [1987]) DRPLV , II, 130. or., 7. oharra (Euskera, XXIV, 713-735. or.)
    (...)
    Joannes d' Etcheberri aipatu izanak haren baitan oinarri harturik adierazi nahi nukeen beste gai bat azaltzeko bidea ematen dit. Hain zuzen ere hark dio: "Ordea icen propial ius akhabantça dutenac eguiten du vocatiuoa i batequin, eta Genitiuoa, biarequin, hala-nola Antonius, Antonij, ô Antoni", 125 orr. Hau "Algunas consideraciones sobre onomástica personal vasca", Euskera. XII (1977), 561-623 orr. lanean esan nuenaren alde dator, bereziki 9 eta 41 numeroak daramatzaten nota eta inguruetan
    (...)

    Qué:
    Dónde:
    Origen: DRPLV

  • ANDONI - (1983) SATR.EI.83 , 21, 21 s.v. Anton, 81, 95, 109
    (...)
    ANDONI [...] ANTON / Antxon. Ikus: Andoni. [...] ANDONI: Antonio [...] ANTOLIN: Andoni, Antton [...] ANTOINE: Andoni, Antton
    (...)

    Qué: Gizon-izena
    Dónde: --
    Origen: SATR.EI.83

  • antoni < antonius - (1987) DRPLV , II, 197. or.
    (...)
    Para comprender los hechos medievales en toda su amplitud en relación con los patronímicos de forma vulgar es conveniente tener en cuenta previamente determinados usos latinos en cuanto a las formas de los nombres de persona, los cuales seguían teniendo vigencia en la Edad Media. // Así, por ejemplo, Sanctus, usado como cognomen en latín, pasó a tener el doblete Sanctius al generalizarse como simple nomen la forma del primitivo nomen gentilicium en -ius que acompañaba al praenomen. Este último llegó a tener a su vez dos variantes, ya que al usarse Sancti para el vocativo, éste se generalizó a nivel popular, confundiéndose con el nominativo, -Väänänen, op. cit., §244, pp. 180-181, da como ejemplo Antoni para el sardo, con forma plena en latín Antonius, y yo mismo recojo en mi tesis, p. 18, en una lista de soldados de la Leg(io) III Cyr(enaica) hecha en Egipto entre el año 43 y 120 después de Cristo Antonius Maximus junto a Antoni Longini y Antoni Longo, y registro también Sancti, p. 15, como nombre de artífice, CIL, XIll, partis tertiae, fascicvlvs II, 10.017 n59-. Por otra parte, como hemos visto antes, pasó a la segunda declinación en la forma Sanctio, -onis
    (...)

    Qué:
    Dónde:
    Origen: DRPLV

  • andoni (giz.): (gazt.) antonio / antón - (2001) GOR.SAL.EIZ , 319

    Qué: Gizon-izena
    Dónde: --
    Origen: GOR.SAL.EIZ

  • andoni (giz.) - (2001) GOR.SAL.EIZ , 93

    Qué: Gizon-izena
    Dónde: --
    Origen: GOR.SAL.EIZ

  • andoni (giz.): (fr.) antoine - (2001) GOR.SAL.EIZ , 324

    Qué: Gizon-izena
    Dónde: --
    Origen: GOR.SAL.EIZ

Nombre propuesto en el Santoral vasco (Arana y Eleizalde, 1910). Para su creación tuvieron en cuenta la tradición de Bizkaia, ya que en el Señorío es común denominar Sandoni a las ermitas dedicadas a San Antonio. Véase Antonio.

Sede principal

  • B
  • BIZKAIA
  • Plaza Barria, 15.
    48005 BILBO
  • +34 944 15 81 55
  • info@euskaltzaindia.eus

Centro de Investigación

  • V
  • LUIS VILLASANTE
  • Tolare baserria. Almortza bidea, 6.
    20018 DONOSTIA
  • +34 943 42 80 50
  • donostiaordez@euskaltzaindia.eus

Sedes

  • A
  • ARABA
  • Gaztelako atea, 54
    01007 GASTEIZ
  • +34 945 23 36 48
  • gasteizordez@euskaltzaindia.eus
  • G
  • GIPUZKOA
  • Tolare baserria. Almortza bidea, 6
    20018 DONOSTIA
  • +34 943 42 80 50
  • donostiaordez@euskaltzaindia.eus
  • N
  • NAFARROA
  • Oliveto Kondea, 2, 2. solairua
    31002 IRUÑEA
  • +34 948 22 34 71
  • nafarroaordez@euskaltzaindia.eus

Asociación

  • I
  • IPAR EUSKAL HERRIA
  • Gaztelu Berria. 15, Paul Bert plaza.
    64100 BAIONA
  • +33 (0)559 25 64 26
  • +33 (0)559 59 45 59
  • baionaordez@euskaltzaindia.eus
  • Euskaltzaindia - Real Academia de la Lengua Vasca - Académie de la Langue Basque
  • Plaza Barria, 15. 48005 BILBO
  • +34 944 158 155
  • info@euskaltzaindia.eus
z-library z-lib project
Casino siteleri arasında yerinizi alın, kazançlı çıkmanın keyfini sürün! Heyecanı kaçırmayın.
© 2015 Your Company. All Rights Reserved. Designed By JoomShaper