Euskal herriko hainbat lekutan aurkitzen dugun Andre Mariaren adbokazioa. Besteak beste, azaltzen da Argantzun, Bastida, Mañueta, Mendiguren eta Mungian (Araba); Gernika, Lekeitio, Ondarroa eta Urduñan (Bizkaia); eta Zumarragan (Gipuzkoa). Aldaerak: Aintzina eta Aintziñe.

Antíope (es), Antiope (fr), Antiope (en), Ἀντιόπη (el cl)

• 82. araua: Grezia eta Erromako pertsonaia mitologikoak (2014 [1998])

Ikus Antonia.

Antonia (es), Antoinette (fr), Antonia (en)

Erromako familia baten izena zen Antonius-etik; latinez erabili arren badaiteke etorkiz etruskoa izatea. San Antonio abadea Egipton bizi izan zen IV. mendean eta oso ezaguna da basamortuan zegoenean deabruak pekatuan erorarazteko egindako ahaleginei eusteagatik. Euskaraz ohikoa da gaztelaniazko izenek duten amaierako -a galtzea, -ia segidan: Antonia > Antoni, Anttoni. Aldaerak: Andoitza, Antxone eta Andone (Deun-ixendegi euzkotarra).

• 66. araua: Santutegiko izen ohikoenak (2019)

Sancha (es)

Antsoren emakumeentzako baliokide dugu Erdi Aroko izen hau. Egia esan, Antsa aldaera (Ansa edo Anssa idatzirik) Andre aposizioaren ondoan azaltzen da aurkitu dugun guztietan (ikus Andreantsa). Beste gisan beti Santsa (Sansa, Sanssa), Santxa (Sancha), Santzia (Sancia) agertu ohi dira.

Anselma (es)

Germaniar jatorria duen izena (Ans, 'jainkoa' eta helm'gerla-kaskoa'). Aostan (Italia) jaio baina Canterburyko (Bretainia Handia) apezpiku izan zen San Antselmori esker zabaldu zen gure artean. Aldaera: Antselme (Deun-ixendegi euzkotarra).

Anselma (es)

Deun-ixendegi euzkotarra (Arana eta Eleizalde, 1910) lanean proposatutako izena. Ikus Antselma.

Antonia (es), Antoinette (fr)

Ikus Antonia.