Erdi Aroko euskal izena, Andrez eta Semeraz osatua (ikus bi sarrera horiek). Lehenbizikoz Artaxoan (Nafarroa) ageri da, 1158-1159ko dokumentu batean (Andere Semera); urte gutxi batzuk beranduago, 1190ean, Barbatainen (Nafarroa) azaltzen da berriz (Andre Semera). Andresemena aldaera ere bada. Leiren (Nafarroa), gainera, Jaunsemero gizon-izena ageri da (Jaun Semero Ortiz, 1170).

Erdi Aroko euskal izena, Andrez eta Umeaz osatua. Hondarreko hau antroponimotzat erabilitako 'umea' arrunta besterik ez da (cf. Lergako [Nafarroa] idazkuneko Ummesahar izena, erromatarren garaikoa). Ariben (Nafarroa) ageri da, XIV. mendean (Andre Humea Martiniz). Jaunumea izen maskulinoa ere azaltzen da dokumentazioan.

Erdi Aroko euskal izena da, Andrez eta Zuriaz osatua (ikus Andrea eta Zuria). Azkeneko hau antroponimotzat erabilita dagoen zuri adjektibo ezaguna besterik ez da. 1190. urtean Barbatainen (Nafarroa) ageri da (Andre Zuria) eta 1261ean Iruñean (dona Andre Çuria), besteak beste.

Andrómaca (es), Andromaque (fr), Andromache (en), Ἀνδρομάχη (el cl)

• 82. araua: Grezia eta Erromako pertsonaia mitologikoak (2014 [1998])

Andrómeda (es), Andromède (fr), Andromeda (en), Ἀνδρομέδα (el cl)

• 82. araua: Grezia eta Erromako pertsonaia mitologikoak (2014 [1998])

Ana (es), Anne (fr)

Hebreerako Hannah 'grazia' izenetik dator. Itun Berrian Andre Mariaren amaren izena ez da aipatzen, Ana VI. mendean hasi baitzen erabiltzen, haren alderako jaiera zabaltzearekin batean. Erdi Aroan Ana usaiakoa zen Euskal Herrian, baina XX. mendean, Euzko-izendegi euzkotarra laneko Ane izenak erabat zokoratu zuen. Santuaren eguna uztailaren 26an da. Nahiz eta inoiz Anne moduan idatzi den idazkera hau ez da egokia.

Aniana (es)

Deun-ixendegi euzkotarra (Arana eta Eleizalde, 1910) lanean gaztelaniazko Anianoren baliokidetzat ematen den Anen izenaren emakumeentzako aldaera. Andeoli edo Annià santua III. mendean bizi izan zen.

Inés (es), Agnès (fr)

Ikus Aines.