(...)
[-Tze, -tza atzizkiak. Ageza] Toponimo honetan euntze 'larre' izen ezaguna eta berri izenondoa ditugu. Lehen osagaia, Mitxelenak dioenez latineko fenu 'heno'-ren eratorri irregular batetik atera zitekeen [FHV, 492. or.: "En euntze, etc., 'pastizal', no está excluido que nos hallemos ante un derivado irregular de lat. fenu 'heno', con el sufijo vasco -tze, comparable a cast. Henares, bearn. of. Féas, irregular a causa de la conservación de -u: *enu, pasando por el diptongo eu nasalizado, acaba en -eun ante consonante"]. Eboluzioa, autore honen hitzei jarraikiz, hau izanen zen: fenu > *feû > *feun (*feuntze), eta hemendik hasierako f > p aldaketaz (cf. falso > paltsu, feria > peria) *peun (*peuntze) [Honen oztopoa zera da, pentze ibiltzen den ekialdeko eskualdeetan f- > p- aldakuntza ez dela Gipuzkoan bezain arrunta, eta ezpinhorzkaria ongi gordetzen dela (FHV, 262. or.)]. Hau izan daiteke, beraz, gaurregun Euskal Herrian dauzkagun euntze eta pentze-ren jatorrizko forma. Hemendik, eu > e laburketaren bidez ekialdeko pentze [Nafarroa Garaian Zaraitzu, Aezkoa, Erroibar eta Esteribarren erabiltzen da (edo zen). Ikus Ana Mª Echaide, EENEL, 102. or.] aterako zen (cf. *eulitxo > eltxo, euskara, euskera > eskara, eskera...) eta hasierako kontsonante ezpainbikoaren erortzeaz (cf. biku goi-naf., fiku meridio., fiko lap. / iko bizk, edo biro, biru goi-naf., erronk., zarait., firu behe-naf., bizk., p(h)iru goi-naf., behe-naf. / iru bizk. [Mitxelena, FHV, 269. or.]) Nafarroako euntzea [Honetan eragina izango zuten, beharbada, b- / Ø- aurkez dezaketen pareek, alegia, uztarri / buztarri, (h)orma / borma... eta antzekoek]. Atezko Beuntza izena ere aztertzen ari garen euntze / pentze-rekin erlazionatua dagoke, hizkuntzalari errenteriarraren eritziz [Hala ere soroa da orain bertan (Beuntzan) 'prado' adieraz ibiltzen den hitza (ikus Echaideren EENEL, 102. or.)]. Jatorrizko *feuntze-tik *beuntze atera zitekeen (Beuntze [bée}uncìe] nahiz [beéunce] ebakia bertan [NHI, 138. or.], bokal-armoniaz irudiz), hasierako ezpain-horzkariaren ahostuntzez (cf. berme, besta...), eta hemendik, -tze eta -tza elkarren baliokideak izanik, *Beuntze > Beuntza pausoa gauza zitekeen (cf. Ezporogiko Buztintza / Leatxeko Buztintzea). Esanahiari dagokionez, Mitxelenak aipatzen dituen 'pastizal', 'prado'-z gain, 'zaldua' adiera ere izan dezakeela dirudi, J. Juríoren arabera ["«Zendeak», «gorteak»...", 752. or.]: "Por distintas zonas del 'campestre' (de Artajona) hubo prados: 'Prado que ban a la fuente nueva'(1554); 'Prado de Saragorria'(1554); 'Prado de las heras'(1537, 1530); 'Prado de los pozos'(1545), 'Prado grande'(1539), 'Prado pequeño'(1530), 'Prado redondo'. Los tres últimos aparecen también en vascuence: EUNZE ANDIA, EUNZE CHIQUIA(1530, 1554, 1559), UNÇE o EHUNCE BIRIBILLA (1527-59). La voz EUNTZE aparece interpretada en Iruñerria y la Navarra media con multitud de variantes, entre ellas: 'Ainzu, Anchu, Anzu; Eunce, Eunche; Inchu, Inzu; Onze, Unse, Unze, Unzu', y tiene un significado concreto: 'soto' o 'prado' de propiedad comunal cuyas hierbas fueron destinadas a pastos para el ganado mayor. Suelen ser conocidos por el paraje o por un adjetivo: 'Andi, txiki; berri, zar; luze, mear', simultaneando a veces 'Euntze" y 'Soto' (Eunze andia; Soto andia)" [Euntze-ren iparraldeko muga, dirudienez, Ultzama ("el prado llamado eunceandia", dokumentatzen da 1582an, PRA-Ihaben, 1. k.), Larraun eta Arakilgo Murginduetan jarri beharra dago (Echaide, EENEL, 102. or.). Hemendik beheiti, ordea, gure eskualderaino (hau barne) iristen da, zenbait tokitan behintzat larre-ren aldamenean ageri delarik].
(...)

(...)
Buro 'arcilla', 'tierra negra impermeable', 'barro arcilloso de color ocre' [Iribarren, VN.] ugari dagoen tokia adierazten du honek. Gure alderdiko toponimian franko arrunta da, bai erdal itxuraz, eta bai Buraleta formapean ere (cf. Moriones), eta euskarazko bete beteko Buztintzea (edo Buztintza Ezporogin berean)-ren baliakidea da.
(...)

(...)
Buztin 'buro' izenaz eta -tza ugaritasunezko atzizkiaz osatua dago aurreko El Bural-en euskarazko ordaina dirudien hau. Harrigarria da hemen -tza aldakia aurkitzea, gure alderdiko gainontzeko ia toponimo guztietan (cf. Agezako Zabaitza) -tze baitugu [Zalantzazkoa da, esan bezala (ikus atzizki honi eskainitako atala), -tza / -tze beti atzizki ber baten aldaerak ote diren. Honela mintzo zaigu Mitxelena (FHV, 500. or.) gai honetaz: "Es para mí dudoso si -tza / -tze, que en algún caso (cf. Bizitza / -tze 'vida', eriotza / heriotze) son variantes de un mismo sufijo, occidental y oriental, respectivamente, lo son siempre. Tal vez haya que contar, en parte, con sufijos de origen distinto".].
(...)

(...)
[-Tze, -tza atzizkiak. Ezporogi] Hau aldi bakar batez aurkitu dugu, baina -tza atzizkia argia da. Adiera erdarazko Ezporogiko bereko El Bural eta Leatxeko Buztintzea-rena bera da, alegia, 'buztin ugari dagoen tokia'. Hortaz, hemen berriz ere mendebaldekotzat jotzen den -tza dugu, orokorra den -tze-ren alboan.
(...)